১৮৮৯ চনত স্বনামধন্য দেৱ গোবিন্দচন্দ্ৰ বেজবৰুৱাই গোলাঘাটত হাই স্কুল খোলে। ওকালতিৰ পৰা যেতিয়াই সকাহ লব পৰা হয়, বৰুৱাদেৱে স্কুলত বিনা বেতনে শিক্ষকতা কৰে। তেখেতে ওপৰ শ্ৰেণীত ইংৰাজী সাহিত্য, অঙ্ক আৰু ইতিহাস পঢ়ুৱাইছিল। পাছত স্কুল পৰিচালনা বিষয়ত বেজ- বৰুৱা ডাঙৰীয়াৰে মননামালিন্য ঘটাত আৰু স্কুলৰ অৱস্থা বেয়াৰ ফলিলৈ ঢাল লোৱাত বৰুৱাদেৱৰ বিশেষ যত্ন স্কুলখন “এইডেড্” হয় আৰু ১৯১৪ চনৰ পৰা চৰকাৰী হয়।
ওকালতিৰ বাহিৰে তেখেতে হাত দিয়া কামৰ ভিতৰত আছিল জ্যোতিষ শাস্ত্ৰৰ চৰ্চ্চা কৰা আৰু জন্ম-পত্ৰিকা লিখা, ৰোগীৰ চিকিৎসা কৰা আৰু ধৰ্ম্মৰ আলোচনা কৰা। তেখেতৰ ঘৰত আলমাৰি ভৰি হোমিওপেথিক ঔষধ আছিল। ৰাতিপুৱাৰ পৰা কাছাৰিলৈ যোৱাৰ পৰলৈকে তেখেতৰ চৰাত মোকৰ্দ্দমা কৰিবলৈ অহা মানুহ, ঔষধ নিবলৈ অহা মানুহ আৰু জ্যোতিষ বিষয়ক উপদেশ লবলৈ অহা মানুহে ভৰি থাকে। অৱশ্যে ওকালতি ব্যৱসায়ৰ বাহিৰ কামত একো বানচ দিব নালাগে। আৱশ্যক হলে তেখেতে ৰোগীক ঘৰত চাই আহিছিলগৈ। ৰবিবাৰে আবেলি মহাপুৰুষীয়া ধৰ্ম্মৰ আলোচনা চলে। তেখেতে প্ৰতিষ্ঠা কৰা নাম ঘৰত এতিয়াও গোলাঘটীয়া ৰাইজ গোট খায়।
“পূৰ্ব্ববঙ্গ আৰু অসম” প্ৰদেশ ভাঙি, অসম চিফ কমিছনাৰৰ তলতীয়া প্ৰদেশ হোৱাত লোকেল বোৰ্ড সমূহৰ পৰা
