এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ৭৪ ]
মালতী—মই ইয়াৰ পৰা যোৱাৰ আগেয়েই তোক ধন দি হে যাম; তই ভয় নকৰিবি। মুঠেই কাক ধন দিব লাগে তাৰ তালৈ মোক লৈ বল। তাক ধন নো কি বাবে দিব লাগে মই শুধি-পুছি লেঠা মাৰিম। হেৰা ওজা, চোৱাঁ চোন! তেওঁক সাৱধানে ঘৰলৈ লৈ যোৱাঁ। –আজি মোৰ কি অমঙ্গলীয়া দিন।
মা, নিৰণ—উস্! কি অসুখীয়া নটিনী তিৰোতা এই জনী।
মা, কলি—দেউতা, মই আপোনাৰ নিমিত্তে ইয়াতে বান্ধত পড়িলোঁ।
মা, নিৰণ—গুচ্ দগাৰাজ। তই হে মোক বলিয়া কৰিছ।
মা, কলি—মোক নালাগে নে? বাৰু তেন্তে; ভূতঔ ভূত!
মা, কলিশ্ৰীবিষ্ণু! শ্ৰীবিষ্ণু! দুৰ্কপলীয়া হঁত, কি কথা- বোৰ ক!
মালতী—তোমালোকে তেওঁক ইয়াৰ পৰা লৈ যোৱাঁ হঁক। তৰা, তই মোৰ লগত; আহ।
মালতী, তৰা, সোণপাহী আৰু কোটোৱালত
বাজে সকলোৰে প্ৰস্থান।
কোটোৱাল, ক চোন এতিয়া, কাৰ গোচৰত নো তেওঁক বন্দী কৰিলি?
