এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪০
[ চতুর্থ অঙ্ক
ভীষ্মৰ শৰ-শয্য।
| তেনেকৈয়ে ভাল পাওঁ। অন্য লোক কোন আছে | |
| অলপ আঁতৰি যাওক। ( অলপ ৰৈ ) কৰ্ণ ! তুমি ৰাধাৰ | |
| পুত্ৰ নোহোৱা, কুন্তীৰ পুত্ৰহে । | |
| কর্ণ— | পিতামহ! আপুনি শৰ-শয্যাত পৰি এনেকুৱ৷ সন্দেহ- |
| জনক কথা কৈ মোৰ মস্তিস্ক বিকৃতি নকৰাব। মই দুৰ্য্যো- | |
| ধনক সহায় কৰিবলৈ প্ৰতিজ্ঞাপাশত আৱদ্ধ আছোঁ। | |
| মোক ৰক্ষা কৰক পিতামহ ! | |
| ভীষ্ম— | কৰ্ণ ! তোমাৰ সমান বীৰ নাই, তোমাৰ সমান দাতা |
| নাই । পিচে নীচৰ সঙ্গত পৰি তোমাৰ প্ৰভাৱ হ্ৰাস হৈছে । | |
| তুমি দুৰ্য্যোধনৰ সঙ্গ এৰিব নোৱাৰ৷ সেইটো জানো। | |
| কেনেবাকৈ ভাল মতি হয় বুলিহে মাজে মাজে কটুকথা | |
| কওঁ । শুনা কৰ্ণ, কৃষ্ণ-ধনঞ্জয়ৰ নিচিনাকৈ তোমাকে৷ | |
| অন্তৰৰে সৈতে ভাল পাওঁ আৰু শ্ৰদ্ধা কৰো ৷ | |
| কৰ্ণ – | আপোনাৰ এই কথাই মোৰ বুকু শেলে বিন্ধাদি বিন্ধিছে । |
| আপোনাৰ কটুবাক্যত দুঃখিত হৈ মই মূৰ্খৰ নিচিনাকৈ | |
| অস্ত্ৰ ত্যাগ কৰিলে৷ । যিমান দিন জীয়াই থাকেঁ৷ সেই কথা | |
| সি:মান দিন মোৰ মনত থাকিব যে ময়ে আপোনাৰ বধৰ | |
| কাৰণ হলো। নহলে ভোগৱতীৰ পানী আনি অৰ্জ্জুনে | |
| আপোনাৰ তৰ্পণ কৰিব নেলাগিলহেতেন। | |
| ভীষ্ম – | যোৱা বোপা, কোনোমতেই অৰ্জ্জুনৰ লগত যুদ্ধ কৰি- |
| বলৈ পৰাঙ্মুখ নহব৷ ৷ অহঙ্কাৰ পৰিত্যাগ কৰি | |
| বীৰত্ব অৱলম্বন কৰি যুদ্ধ কৰা—তোমাৰ মঙ্গল হওক। |
( কৰ্ণৰ প্ৰস্থান )
