এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
আৰ্য্য ধৰ্ম্ম
লোকণাথ ধৰাধীশ বেদ-বেদান্ত কীৰ্ত্তিত।
দেহি মে কৃপয়া শক্তি লোকানাসুপকাৰিনীম্॥
মযা নৰসেবাং কৃত্বা সৰ্বাবস্থাসু সৰ্ব্বদা।
সকলঃ জীৱিতাশ্চাহং কৃত কৃত্যশ্চ নম্মদঃ॥”
“উপজিলা ৰজা হৈয়া
দৈত্য অসংখ্যাত।
বলৰ দৰ্পত কৰে
সন্তক বিঘাত।
তাৰ ভাৰ সহিবে
নপাৰী বসুন্ধৰী।
ব্ৰহ্মাণ্ড শৰণ লৈলা
ধেনুৰূপ ধৰি॥
শ্ৰীমদ্ভাগৱতৰ দশমস্কন্ধত কৃষ্ণঅৱতাৰ বৰ্ণনাৰ প্ৰসঙ্গত
আদিতে কোৱা হৈছে যে ভগৱতী ধৰিত্ৰীয়ে অসুৰ বিলাকৰ
অত্যাচাৰত নিপীড়িত হৈ ধেনুৰূপ ধৰি ব্ৰহ্মাত গোচৰ দিলে—
তেওঁৰ ভূভাৰ হৰণ কৰিবলৈ। ব্ৰহ্মায়ো ধৰিত্ৰীক প্ৰবোধ দি
পঠালে। আৰু তাৰ পাচত কৃষ্ণৰূপী ভগবান অৱতাৰ হৈ
দুষ্টক দমন কৰি সন্তক পালন কৰিবলৈ দিহা লগাই থৈ গ’ল।
সেই কথা এক অতীত যুগৰ।
