পৃষ্ঠা:ভাগ্য পৰীক্ষা.pdf/৬৭

ভাগ্যপৰীক্ষা ৫১ মালত–পানীৰামৰ ঘৈনীয়েকৰ হাতত আছিল; বস্তুটো কি চিনিব নোৱাৰি অনাদৰ কৰি পেলাই থৈছিল। মোৰ দেখিয়েই মনে ৰাজিলে; সেই দেখি আপোনাক দেখুৱাবলৈ খুজি আনিছে। মক– “কট। কঁপাতে সোণ থাকে” বুলি যে কয়, ই তেনে কথা। আজি ২১ বছৰ হীৰা জহৰতৰ খেল কৰিছোঁ, এনে হীৰা কতো চকুত পৰা নাই। সেইটো মানুহৰ ঘৰত যে এনেটো ৰত্ন আছিল, তাক কোনে জানিছিল। -- তেনেহ'লে সিহঁতৰ বৰ কপাল! ইয়াৰ বাৰু দাম নো কিমান মাদক—ইয়াক এই দৰে বেচিলেও, নাই নাই বুলিও, তিনি লাখ টকা পোৱা যাব। ভালৈকে কাটি কুটি অলঙ্কাৰত লগালে, ইয়াৰ আৰু সৰহ সুন্দৰপুৰৰ ৰজাই, তেওঁৰ পাগুৰিত লগাবলৈ, আজি বহু দিনৰেপৰা, এনে এড়োখৰ হীৰাৰ কথা মোক কৈ আছে। তেওঁৰ গুৰিত উলিয়াবগৈহে লাগে, এতিয়াই টকালি মাৰি কিনি ল’ব। তাৰ উপৰিও, বিচাৰি দিয়াৰ বাবে, মোকো কিছু পুৰস্কাৰ দিব। তাৰ পাচত, কাটি কুটি, সজাই পৰাই, পাগুৰিত লগাব পৰা কৰি দিয়া ৰাবেও কিছু পাম। টকাদিয়েক ৰূপ দি, এনে গেৰে-গেথে। ভাৱেৰে কিনি থোৱা। মাল---নহয়, নহয়, সেইটো কথা ভাল নহয়, বুজিছে নে? পাৰে যদি, ৰজাক বেচাই দি, বি দাম পায়, সিহঁতক আটুটে আটুটে দিয়াই দিয়ক। ওচৰ চুবুৰীয়া দুখীয়া মানুহ দেহি; অত কাল দুখতে গৈছে, এতিয়া তেও সুখ হ’ব।