পৃষ্ঠা:ভাউৰা পুৰাণ.djvu/৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ভাউৰা পুৰাণ
বুঢ়ীৰ গুণ—

দিহা—

 এ বুঢ়ী হৰুৱাইলো ৰে।
 হায় হায় বুকৰ বুঢ়ী হৰুৱাইলো ৰে॥
মোৰ বুঢ়ীৰ গুণৰ কথা কিনো কম মই।
ৰান্ধি বাঢ়ি আগে খাই পিছে খাও মই॥
ধান কেটা বানো মই বুঢ়ী থাকে ঘুমেই।
গাত হাত দিলেকি তাই জাপ মাৰি উঠে॥
বৰ কথা কৰা নৰো বুঢ়ীৰ আগত বাপা।
খং কৰি উঠি তাই মোৰ মুখত দেই সোপা॥
ৰাতি হলি মজিয়াত হাগি থৱে তাই।
পুৱাই উঠি কোদাল ধৰি পেলাই দেও মই॥
দিনে ৰাতি পৰে হেতি কৰি থাকে মেল।
মই যদি গালি পাৰে চৰেই ভাঙে গাল॥
মোৰ বুঢ়ীৰ গুণৰ কথা কবৰ সীমা নাই।
ৰান্ধি বাঢ়ি উঠি তাই চৰুতেই খাই॥
হাতত খালে হাইঠা খৰে ভৰিত খালে উই।
আমাৰ বুঢ়ীৰ কি ৰূপ চাবা খাৰছটা মুই॥