এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
অভক্তৰ স্বভাৱ মলিন অতিশয়।
ম্লেছাদি শৰীৰ তাৰ হৈবেক নিশ্চয়॥৩০৮॥
সম্প্ৰতি যতেক কৰ্ম্ম কৰে বিদ্যমান।
নোহে সিটো শোভন সমস্তে অকল্যাণ॥
কৃষ্ণৰ সেৱক সব পৰম নিৰ্ম্মল।
জগত পৱিত্ৰ কৰে তাহাৰা সকল॥৩০৯॥
তাসম্বাক সেৱা অতি কৰন্তে সদায়।
ভক্তি প্ৰতিবন্ধ নষ্ট হোৱে সমুদায়॥
গুচে সবে চিত্তৰ বিক্ষোভ আছে যত।
নিশ্চল ভকতি হোৱে কৃষ্ণ-চৰণত॥৩১০॥
অধমো উদ্ধাৰ হোৱে সন্তৰ সঙ্গত।
ইহাৰ প্ৰমাণ লৈয়ো সূতৰ বাক্যত॥
আজি মোৰ মহ৷ হৰিষৰ নাহি সীমা।
সঙ্গৰ কিনো আশ্চৰ্য্য মহিমা॥৩১১॥
ক্ষত্ৰিয়ত হন্তে ব্ৰাহ্মণত ভৈলো জাত।
অপৱিত্ৰ সূতজাতি জগতে প্ৰখ্যাত॥
হেন মই ভৈল মোৰ জন্মৰ সফল।
তোমাসাৰ সঙ্গে মোক কৰিলা নিৰ্ম্মল॥৩১২॥
অকুলীন হেন দুঃখ মনত আছিল।
শুক গুৰু প্ৰসাদত সমস্তে গুচিল॥
শৌনক প্ৰভৃতি তোৰাসব মহাজন।
তুমি সবে মোক সাদৰাহা অনুক্ষণ॥৩১৩॥
