পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/৪৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

এহি বুলি ৰাজা পাছে এৰি উৰ্ব্বশীক।
কৃষ্ণত ভকতি কৰি সাধিলা গতিক॥২১৬॥
এতেকে জানিবা হৰি-ভকতি বিনায়।
কৃষ্ণক পাইবাৰ আন নাহিকে উপায়॥
কহন্ত ঈশ্বৰে উদ্ধৱত প্ৰতি প্ৰতি।
শুনিয়োক স্বৰূপ উদ্ধৱ মহামতি॥২১৭॥
মইসে ঈশ্বৰ চৰাচৰ জগতৰ।
মোত হন্তে হৱে সৃষ্টি স্থিতি নিৰন্তৰ।
ব্ৰহ্মাৰো জনক মই বেদৰো কাৰণ।
নাহি গতি দাতা মোত পৰে আন জন॥২১৮॥
জানি যিটো কৰে মোত কেৱল ভকতি।
পাৱে মোক সুখে সখি কহিলো সম্প্ৰতি॥
যদিবা প্ৰমাদ আসি মিলে কদাচিত।
তথাপি ভক্তৰ নাহি আন প্ৰায়শ্চিত॥২১৯॥
বস্তু পাক অৰ্থে যেন অগ্নি জ্বালে নৰে।
সেহি অগ্নি দহি তৃণ কাষ্ঠ ভস্ম কৰে॥
সেহি মতে বিষয়ত মাত্ৰ যাৰ চিত্ত।
অব্যভিচাৰিণী ভক্তি কৰে কথঞ্চিত॥২২০॥
তথাপি সমস্তে পাপ ভস্ম কৰে তাৰ।
আশ্চৰ্য্য মহিমা দেখা ভক্তিৰ আমাৰ॥
এতেকে উদ্ধৱ মোৰ ভকতি বিনাই।
এবম্বিধ কুশল আনত হন্তে নাই॥২২৩॥