এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩১
প্ৰথম বিৰচন
বুলিবা হস্তীত যোগ্য গুণ একো নাই।
কিয় তুষ্ট ভৈল তাৰ শুনা অভিপ্ৰায়॥
আন একো গুণে কেহো কৃষ্ণক নপাৱে।
ভক্তি মাত্ৰ গ্ৰাহ্য হবি জানিবা স্বভাৱে॥১৪৯॥
ইহাৰ প্ৰমাণ এবে লৈয়োক সম্প্ৰতি।
বামনৰ আগত প্ৰহ্লাদ নিগদতি॥
পৰম আশ্চৰ্য্য প্ৰভু তোমাৰ সৃষ্টিত।
তুমি জগততে সম আত্মা মহা হিত॥১৫০॥
অচিন্ত্য মায়াক লৈয়া তুমি নাৰায়ণ।
কৰা জগতৰ সৃষ্টি প্ৰলয় পালন॥
লাগে যদি পালিতে সবাকো সম ভাবে।
ভকতক মাত্ৰ কৰা কৰুণা স্বভাৱে॥১৫১॥
তথাপিতো তোমাৰ বিষম মতি নাই।
যেন কল্পতৰুত প্ৰাৰ্থিলি ফল পাই॥
নুখুজিলে কদাচিতো যাচি নেদে গাছে।
তবে কোনে বৃক্ষক বিষম বুলি আছে॥১৫২॥
সেহি মতে ভকতৰ বশ্য হৰি দেৱ।
সুদৃঢ় বিশ্বাসে তাঙ্ক নিতে কৰা সেৱ॥
নাহি ভকতিত জাতি আচাৰ বিচাৰ।
কৃষ্ণত ভকতি সমস্তৰে অধিকাৰ॥১৫৩॥
ভকতিসে মাত্ৰ হৰি তোষৰ কাৰণ।
লৈয়ো সৰ্ব্ব জনে জানি কৃষ্ণত শৰণ॥
