এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
বিষয়ৰ ভোগক এৰিয়া যিটে৷ জন।
পৰম শ্ৰদ্ধায়ে ভজে কৃষ্ণৰ চৰণ॥১২১॥
তাকেসে বুলিয় সাধু লৈয়োক প্ৰমাণ।
প্ৰহ্লাদৰ বচনে দেখাওঁ বিদ্যমান॥
বোলন্ত প্ৰহ্লাদে শুনা পিতৃ মহাভাগ
গৃহ অন্ধ কূপত এৰিয়ো অনুৰাগ॥১২২॥
অসন্ত বিষয় অণু মাত্ৰ সুখ নাই।
মিছা অহং মম ভাগ এৰিয়ো সদাই॥
হৰিক চিন্তিয়ো মাত্ৰ গৈয়া তপোবনে।
ই সি সাধু কাৰ্য্য বুলি মানে মোৰ মনে॥১২৩॥
এহি মানে মাত্ৰ শ্ৰেষ্ঠ ধৰ্ম্ম পুৰুষৰ।
এক চিত্তে ভক্তি আচৰিয়া মাধৱৰ॥
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন তাঁন কৰিব সদায়।
ভকতিয়ো আৰ আত পৰে শ্ৰেষ্ঠ নাই॥১২৪॥
কৰিবা সংশয় দেৱ পিতৃ নভজিলে।
তাসম্বাত হন্তে যোনে৷ মহাভয় মিলে॥
নকৰিবা শঙ্কা শুনা ইহাৰ উত্তৰ।
ভৈল যাব৷ সবো আমি নাৰায়ণ-পৰ॥১২৫॥
কৃষ্ণৰ অভয় দুই চৰণত ধৰি।
স্বৰ্গ মোক্ষ নৰকক মানে তুল্য কৰি॥
এতেকেসে স্ত্ৰী শূদ্ৰ আদি ভক্ত চয়।
নকৰন্ত কাতো হন্তে অণু মাত্ৰ ভয়॥১২৬॥
