এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
ইহলোকে দুঃখ মহন্তক নপাৱয়।
দেখাওঁ পৰলোকে দুঃখ যিমতে তৰয়॥১১৫৩॥
দুস্তৰ কালৰ মহা ভ্ৰূৱ বিক্ষেপত।
হোৱয় বিনাশ চৰাচৰ বিশ্ব যত॥
কৃষ্ণত শৰণ লৈলে যি সব মহন্ত।
সিটো কালে মোৰ বশ্য বুলি নমানন্ত॥১১৫৪॥
বুলিবাহা আন দেৱান্তৰ শৰণত।
গুচয় সাক্ষাতে সংসাৰৰ দুঃখ যত॥
কৃষ্ণৰ শৰণ ভৈল কিমতে বিশেষ।
দেৱ বাক্যে লৈয়ো আৰ উত্তৰ নিঃশেষ॥১১৫৫॥
বৃত্ৰত হাৰিয়া যুদ্ধ যত দেৱগণ।
কৰন্ত কৃষ্ণক স্তুতি পশিয়া শৰণ॥
ৰাগ আদি শূন্য তুমি পৰম নিৰ্ম্মল।
নাহি অহঙ্কাৰ বিষয়ৰ কৌতূহল॥১১৫৬॥
নিজানন্দ লাভে পৰিপূৰ্ণ অতিশয়।
গুণৰ উপাধি পৰিচ্ছেদ নকৰয়॥
হেনয় নিৰ্গুণ তুমি পৰম ঈশ্বৰ।
মায়াৰ অধীন আমি দেৱতা অপৰ॥১১৫৭॥
তোমাক এড়িয়া লৱে আমাত শৰণ।
তাত পৰে নাহিকে পৰম অজ্ঞ জন॥
যেন কোনো জনে কুকুৰৰ লাঞ্জে ধৰি।
যাইবাক ইচ্ছয় অতি সমুদ্ৰক তৰি॥১১৫৮॥
