পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/২৩৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩৮
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

কেৱল পৰশে তযু চৰণ পিঠক।
এতেকে মানন্ত মনে পৰম ভাগ্যক॥১১১৭॥
হেন দেৱতাৰো দেৱ মহা মহেশ্বৰ।
কোন অতি পশু জাতি বনৰ বানৰ॥
তাহাকো কৰিলা কৃপা কিনো কৃপাময়।
যি পুনু মনুষ্য তযু দাস অতিশয়॥১১১৮॥
তাসম্বাক দিয়া নিজ স্বৰূপ সাক্ষাত।
কৰাহা উদ্ধাৰ কোন আশ্চৰ্য্য ইহাত॥
এহিমানে থৈলো উদ্ধৱৰ বচনক।
মাধৱত সমৰ্পিব সমস্তে কৰ্ম্মক॥১১১৯॥
দাস্যভাব ভক্তি আক বুলিয় নিশ্চয়।
কায়বাক্য মনে যত কৰ্ম্ম সমৰ্পয়॥
লৌকিক বৈদিক ব্ৰাহ্মণাদিৰ স্বভাৱে।
সমস্তক অৰ্পিব কৃষ্ণৰ দুই পাৱে॥১১২০॥
কৃষ্ণৰ ভকতি দাস্য ভাব এহিমান।
নবসিদ্ধ বাক্যে লৈবা ইহাৰ প্ৰমাণ॥
দাস্য বিৰচন এহিমানে সমাপতি।
সখ্য নিৰূপণ এবে কৰোহো সম্প্ৰতি॥১১২১॥