পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/২৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

জগতৰ আত্মা কৃষ্ণ তুষ্ট ভৈল যাৰ।
দেখাইলোহো লক্ষ্মী যেন তৃপিতি তাহাৰ॥৮৮॥
শ্ৰীৰুদ্ৰ দেৱৰ পৰম প্ৰিয় ভক্ত।
হৰি সেৱকৰো শঙ্কৰত অনুৰক্ত॥
মহেশৰ বাক্যে লৈয়ে৷ প্ৰমাণ সাক্ষাত।
কহিছে আপুনি হৰে দশ প্ৰচেতাত॥৮৯॥
প্ৰধান পুৰুষ দুইতে৷ পৰ বাসুদেৱ।
ভগৱন্ত ঈশ্বৰক যিটো কবে সেৱ॥
নজানি যদ্যপি মোৰ অপৰাধ কৰে।
তথাপিতো মোৰ প্ৰিয় নাহি তাত পৰে॥৯০॥
মহাভাগৱত তোৰা মোৰ প্ৰিয়তম।
দেখো তোমাসাক ম‍ই ভগৱন্ত সম॥
তুমিসবো মোত প্ৰীতি কৰিবা সদায়।
মোত পৰে ভকতৰ প্ৰিয় আন নাই॥৯১॥
থওঁ উপসংহৰি বচন মহেশৰ।
শুনা এবে কহো বিমৰিষি পূৰ্ব্বাপৰ॥
যিহেতু পৰম আত্মা হৰিসে জীৱৰ।
হৰি তুষ্ট ভৈলে তুষ্ট হোৱে চৰাচৰ॥৯২॥
এতেকেসে শাস্ত্ৰে কহে যতেক উপায়।
হৰিৰ প্ৰীতিসি তাৰ ফল সমুদায়॥
এহিমানে সমস্তে শাস্ত্ৰৰ তত্ত্ব মৰ্ম্ম।
হবি তুষ্ট হন্ত যাত তাকে বুলি ধৰ্ম্ম॥৯২॥