পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/২০৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৮
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

জানি সুখে সেৱা আৰু কৰন্ত সদায়।
যাৰ মন মোহি আছে তোমাৰ মায়ায়॥
যতেক বিষয়ী কৰ্ম্ম যোগক আচৰি।
তোমাক নকৰে সেৱা তাতে গৰ্ব্ব কৰি॥৯৭৫॥
তোমাৰ ভক্তৰ মায়া নকৰে মোহিত।
যদি যোগ কৰ্ম্ম তাৰা কৰে কদাচিত॥
তথাপিতো অণু মাত্ৰ গৰ্ব্ব নুপজয়।
তযু সেৱা হীন যত যোগী কৰ্ম্মীচয়॥৯৭৬॥
মই মহা যোগী মই কৰ্ম্মত কুশল।
এহি অহঙ্কাৰে গৰ্ব্ব উপজে কেৱল॥
একো কালে মুকুতি নপাৱে সিটো নৰ।
এহি মানে থৈলোহো বচন উদ্ধৱৰ॥৯৭৭॥
বুলিবা বহুত আছে পন্থা শ্ৰেয়তৰ।
কেন মতে ভৈল সাৰ সেৱা মাধৱৰ॥
ইহাৰ উত্তৰ যেন শুনিয়ো সমস্ত।
আন যত পন্থা সবে বহু বিঘ্নগ্ৰস্থ॥৯৭৮॥
লৈয়ো সাক্ষী সনতকুমাৰ বচনত।
কহন্ত সাক্ষাতে পৃথু ৰাজাৰ আগত॥
বোলন্ত শুনিয়ো ৰাজা বচন আমাৰ।
নভৈল তৰণ হেতু ঈশ্বৰ যাহাৰ॥৯৭৯॥
তাহাৰ সংসাৰ-সিন্ধু তৰণ দুস্কৰ।
ষড় উৰ্ম্মি ইন্দ্ৰিয় ঘোৰ কুম্ভীৰ মগৰ॥