এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯৭
ষষ্ঠ বিৰচন
বোলন্ত উদ্ধৱ শুনা বচন আমাৰ।
মোত পৰে আনত আগ্ৰহ নাহি যাৰ॥
জিতেন্দ্ৰিয় শুদ্ধ সম চিত্ত সৰ্বক্ষণ।
মোক স্মৰি সদায়ে সন্তুষ্ট যাৰ মন॥৯১৭॥
সি জনৰ ভৈল সুখময় দশ দিক।
সংসাৰৰ দুঃখে তাক কিবা কৰিবেক॥
আনন্দ সমুদ্ৰে মজি থাকে অতি মন।
নাহি অণু মাত্ৰ তাৰ দুঃখক স্মৰণ॥৯১৮॥
হৈয়া পৰিপূৰ্ণ মনে মোৰ চৰণত।
শুদ্ধ ব্ৰহ্মপদ সাৰ্ব্বভৌম সুখ যত॥
অণিমাদি সিদ্ধিকো দেখন্ত সবে মিছা।
মই বিনে মুকুতিকো নকৰন্ত ইচ্ছা॥৯১৯॥
মই সে পৰম প্ৰিয়তম ভকতৰ।
মোহোৰ স্মৰণে কৃতকৃত্য হোৱে নৰ॥
মোক্ষতো অধিক মহা সুখ স্মৰণৰ।
তাৰ আগে কোন ইটো সুখ বিষয়ৰ॥৯২০॥
সমস্তকে এৰি মোত অৰ্পিলেক চিত্ত।
মই আত্মা ৰূপে হওঁ হিয়াত বিদিত॥
মোক হৃদয়তে দেখি পাৱে যেন সুখ।
তাক কৈত পাইব যিটো বিষয় সম্মুখ॥৯২১॥
কৃষ্ণৰ বচন থওঁ সংহৰি সাম্প্ৰত।
নাহি অসম্ভাৱনা কৃষ্ণৰ স্মৰণত॥
