এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৯
পঞ্চম বিৰচন
নিজ ভকতক বৰ নেদি লক্ষ্মীদেৱী।
থাকন্ত সদায় কৃষ্ণ-পাদ-পদ্ম সেৱি॥৮৩৫॥
কীৰ্ত্তন বিমুখ যিটো জানিবা স্বভাৱে।
তাক অনুগ্ৰহ নকৰন্ত লক্ষ্মীমাৱে॥
এতেকেসে বিচাৰ চতুৰ সবে অতি।
কৃষ্ণৰ কীৰ্ত্তন মাত্ৰ কৰে দিন ৰাতি॥৮৩৬॥
দেখাওঁ প্ৰমাণ উদ্ধৱৰ বচনত।
বোলন্ত উদ্ধৱে কৃষ্ণদেৱৰ আগত॥
জৰাসন্ধে ধৰি আছে যত ৰাজাগণ।
পৰম উৎসুকে তাসম্বাৰ পত্নীগণ॥৮৩৭॥
আপোনাৰ গৃহে তযু গুণ গণ কই।
বালক সবক নিচুকান্ত কোলে লই॥
নকান্দা বালক সব শুন সত্য বাণী।
জৰাসন্ধ ৰাজাক বধিয়া চক্ৰপাণি॥৮৩৮॥
তোমসাৰ পিতৃক মেলাইবন্ত কৃপাময়।
তোৰ মনোৰথ পূৰিবন্ত অতিশয়॥
নযাস সঞ্জাত যদি দেখাওঁ প্ৰমাণ।
ভকতবৎসল নাহি কৃষ্ণৰ সমান॥৮৩৯॥
শঙ্খচুড় যক্ষ মাৰি মেলাইলা গোপীক।
কংস মাৰি মেলাইলন্ত পিতৃক মাতৃক॥
ৰাম অৱতাৰে গৈয়া ৰাবণক মাৰি।
আনিলন্ত প্ৰভূ সীতা শান্তিক উদ্ধাৰি॥৮৪০॥
