এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৭
পঞ্চম বিৰচন
জানি লৈলো শৰণ অভয় চৰণত।
যেৱে মই ভৈলো তযু দাস স্বৰূপত॥৮২৪॥
কৰিবা অৱশ্যে মোক কৃপা দামোদৰ।
পাইবোহো নিশ্চয় সঙ্গ তযু ভকতৰ॥
ব্ৰহ্মা আদি পূৰ্ব্ব সম্প্ৰদায় সিদ্ধ অতি।
কহে যিটো কথা সাধু সবে দিনে ৰাতি॥৮২৫॥
সিটো কথা অমৃত কৰিবো কৰ্ণে পান।
বিষয়ৰ আনুৰাগ হৈবেক নিৰ্য্যাণ॥
তোমাৰ গুণক মুখে কৰিবো বৰ্ণন।
পৰম আনন্দে মন হৈবেক মগন॥৮২৬॥
এতেকে সংসাৰ দুঃখে নপাইব আমাক।
তৰি বহু সুখে ঘোৰ দুৰ্জ্জয় মায়াক॥
সম্প্ৰতি সংহৰি থৈলো প্ৰহ্লাদ বচন।
কীৰ্ত্তনেসে নিৰপেক্ষ মুকুতি সাধন॥৮২৭॥
দেখাইলো ইদানী কহো শুনিয়ো নিশ্চয়।
কৰ্ম্মৰো বিঘিনি কীৰ্ত্তনেসে সংহৰয়॥
লৈয়ো আৰ সাক্ষী মই দেখাওঁ হৰিষি।
বামনৰ আগত বোলন্ত শুক্ৰ ঋষি॥৮২৮॥
মন্ত্ৰ তন্ত্ৰ দেশ কাল পাত্ৰ বস্তু যত।
বহুবিধ ছিদ্ৰ তাত আছয় সমস্ত॥
তযু নাম কীৰ্ত্তনে সবাকে কৰে দূৰ।
তোমাৰ নামৰ প্ৰভু মহিমা প্ৰচুৰ॥৮২৯॥
ভঃ ৰঃ ১২
