এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫৮
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
পুত্ৰৰ স্নেহত বুলিলেক নাৰায়ণ।
কি মতে হৈবেক ব্ৰাহ্মণৰ পাপ ছন্ন॥
ইহাৰ উত্তৰ দূত শুনিবি সকলে।
কৰে জ্বৰে তাপে পীড়া পড়ে বা পিছলে॥৭৪৪॥
সৰ্পে দংশে মাৰে শত্ৰু ভাঙ্গে হাত ভৰি।
এতেক সময়ে অজ্ঞানতো বোলে হৰি॥
তথাপি সমস্তে পাপ হোৱয় বিনাশ।
আৰো তাকো যাতনা ভুঞ্জাইতে কৰ আশ॥৭৪৫॥
হেন বা বুলিবি তই যমৰ কিঙ্কৰ।
কৰি আছে বিপ্ৰে মহা পাপ গুৰুতৰ॥
বহু প্ৰায়শ্চিত্তেসে পৱিত্ৰ হোৱে গাত্ৰ।
সুমৰিয়া আছে ইটো অল্প নাম মাত্ৰ॥৭৪৬॥
কেন মতে ইহাৰ গুচিল সবে পাপ।
শুন আৰ উত্তৰ ত্যজিয়া মনস্তাপ॥
মনু আদি কৰি যত মহন্ত প্ৰধান।
কৰি আছে তাৰা সবে যিসব বিধান॥৭৪৭॥৷
গুৰু পাতকৰ প্ৰায়শ্চিত্ত গুৰুতৰ।
ক্ষুদ্ৰ মাত্ৰ প্ৰায়শ্চিত্ত ক্ষুদ্ৰ পাতকৰ॥
পাপ তাৰতম্য জানি কহিয়া আছন্ত।
সিসব নিয়ম তাতে মাত্ৰ বিহিলন্ত॥৭৪৮॥
নাহিকে ব্যৱস্থা ইটো হৰিৰ নামত।
সমস্তে পাতক উচ্চাৰন্তে হৱে হত॥
