পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/১৩৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

গুচিবে অজ্ঞান কেন কথাৰ শ্ৰৱণে।
ইহাৰ উত্তৰ শুনিয়োক এক মনে॥৬৪৪॥
অজ্ঞানক গুচাইবাৰ সাধনা যতেক।
বহুবিধ বিঘ্ন গ্ৰস্ত জানিবা প্ৰত্যেক॥
যদি কদাচিত একো বিঘিনি নপাৱে।
সিও যেবে শ্ৰৱণত ৰতি উপজাৱে॥৬৪৫॥
তেবেসে তাহাৰ গুচে যতেক অজ্ঞান।
যুধিষ্ঠিৰ বাক্যে লৈয়ো ইহাৰ প্ৰমাণ॥
বোলন্ত কৃষ্ণক শুনিয়োক কৃপাময়।
তযু পাদপদ্ম মকৰন্দ যশচয়॥৬৪৬॥
মহাজন মন হন্তে মুখে বাজ হয়।
তাক যিটো কৰ্ণে পান কৰে অতিশয়॥
নাহি কদাচিতো আৰ তাৰ অকল্যাণ।
গুচে মহা সুখে আছে যতেক অজ্ঞান॥৬৪৭॥
যুধিষ্ঠিৰ বাক্য এবে এহি মানে থৈলো।
অজ্ঞান গুচিবে যেনমতে তাকো কৈলো॥
বুলিবাহা নমানো তোমাৰ ইটো মত।
কেৱল অজ্ঞান গুছে জ্ঞান অভ্যাসত॥৬৪৮॥
বুলিবা কিমতে গুচে কথাতে অজ্ঞান।
ইহাৰ উত্তৰ শুনা কহো বিদ্যমান॥
নিৰ্ম্মল মনত হৱে জ্ঞানৰ উদয়।
কৃষ্ণৰ কথায়ে মন নিৰ্ম্মল কৰয়॥৬৪৯॥