পৃষ্ঠা:ভক্তি-ৰত্নাৱলী.pdf/১৩৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩২
ভক্তি-ৰত্নাৱলী

তবে কিয় কথাক নুশুনে সৰ্ব্ব লোক।
ইহাৰ উত্তৰ যেন তাক শুনিয়োক॥৬২২॥
ক্ষুধা আদি কৰি ইটো দুঃখ নিৰন্তৰে।
সহজে সবাকে মহা উপদ্ৰৱ কৰে॥
এতেকে দুৰ্লভ কথা-অমৃত নিধিত।
নকৰয় সৰ্ব্ব জনে ৰতি কদাচিত॥৬২৩॥
শুনিয়োক যেন আৰ পৰমাৰ্থ তত্ত্ব।
কৰিয়ো যতন মহাজনৰ সঙ্গত॥
কথাৰ মহিমা জানি নুশুনে যাৱত।
ক্ষুধা আদি কৰি বাধা কৰয় তাৱত॥৬২৪॥
নুবুজয় যদ্যাপি কথাৰ একো তত্ত্ব।
তথাপি শুনোক নিত্য সাধুৰ সঙ্গত॥
শুনন্তে শুনন্তে পাছে ৰতি হৈব জাত।
তেবে ক্ষুধা আদি বাধা এৰিবে সাক্ষাত॥৬২৫॥
নাৰদৰ বাক্য এবে থৈলোহোঁ সাম্প্ৰত।
নাহি একো দুঃখ হৰি-কথা শ্ৰৱণত॥
তথাপি সঞ্জাত যদি নাহি বিদ্যমান।
পৰীক্ষিত অনুভৱে লৈয়োক প্ৰমাণ॥৬২৬॥
শুকৰ আগত পৰীক্ষিতে বিনাৱন্ত।
বোলন্ত শুনিয়ো শুক মুনি মহা শান্ত॥
সাক্ষাতে অমৃত ইটো কৃষ্ণ কথাচয়।
তোমাৰ বদন-পদ্ম হন্তে বাজ হয়॥৬২৭॥