এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৬
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
সেহিমতে ভকতৰ দুঃখ দামোদৰে।
হৃদয়ত প্ৰবেশি হৰন্ত নিৰন্তৰে॥৫০০॥
নিজ ভৃত্য বৰ্গৰ সুহৃদ ভগৱন্ত।
মোক্ষ আদি কৰি যত সুখ মিলাৱন্ত॥
হৰি যাৰ হৃদয়ত নভৈল প্ৰকাশ।
নাহি কদাচিতো তাৰ দুঃখৰ বিনাশ॥৫০১॥
শুক মুনি বোলন্ত শুনিয়ো নৃপবৰ।
দুঃখ এড়াই মোক্ষ সুখ চাহে যিটো নৰ॥
কায় বাক্য মনে ভগৱন্তক স্মৰোক।
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন তাঁন সততে কৰোক॥৫০২॥
এতেকে পৰম সুখে পাইবেক মুকুতি।
আন মতে নাহি মোক্ষ কহিলো যুগুতি॥
কিন্তু পৰমাৰ্থ অৰ্থ শুনা কৰ্ণপাতি।
মোক্ষতো অধিক ভকতিৰ সুখ অতি॥৫০৩॥
এতেকে যতেক আছে পুৰুষাৰ্থচয়।
অনায়াসে ভকতিতে সমস্তে মিলয়॥
লৈয়োক ইহাৰ সাক্ষী ধ্ৰুৱৰ বাক্যত।
বোলন্ত উৎসুকে ধ্ৰুৱে কৃষ্ণৰ আগত॥৫০৪॥
শুনা প্ৰভু নাৰায়ণ মোৰ অভিমত।
তযু ভক্ত সকলে কহন্ত কথা যত॥
তাক অতি শ্ৰদ্ধায়ে শুনন্তে নিৰন্তৰ।
মিলে যেন সুখ দেহধাৰী সমস্তৰ॥৫০৫॥
