এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৫
তৃতীয় বিৰচন
দিব্য অঞ্জনে মল গুছাইলেক যেৱে।
সূক্ষ্মৰেণু পৰ্য্যন্তকো দেখে সিটো তেৱে॥
এহি মানে থৈলো বাক্য কৃষ্ণ দেৱতাৰ।
ঈশ্বৰৰ বচনে দেখাইলো বেদ সাৰ॥৪৯৫॥
বুলিবাহা এতেকে ফলৰ নাহি নষ্ট।
এবে ভকতিৰ ফল সদ্যে কৰো স্পষ্ট॥
পৰম শ্ৰদ্ধায়ে নিতে হৰিগুণ যত।
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন সুখে কৰয় সতত॥৪৯৬॥
অতি অল্প কালে আসি প্ৰভু ভগৱন্ত।
হিয়াত সাক্ষাতে তাৰ প্ৰকাশ হোৱন্ত॥
এহি হেতু আছে আন উপায় যতেক।
তাত কৰি শ্ৰেষ্ঠ আক দেখিবা প্ৰত্যেক॥৪৯৭॥
কহো এবে হৰি প্ৰকাশৰ যেন ফল।
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন কৰে যাহাৰা সকল॥
তাহাৰ চিত্তত আসি প্ৰবেশি অনন্ত।
সুবাসনা নিঃশেষে দুঃখক সংহৰন্ত॥৪৯৮॥
গুচে অন্ধকাৰ যেন সূৰ্য্য উদয়ত।
দিলোহো দৃষ্টান্ত ইটো প্ৰকাশ মাত্ৰত॥
যাৰ হৃদয়ত হৰি কৰন্ত ব্যাপাৰ।
শুনিয়োক অপৰ দৃষ্টান্ত কহো তাৰ॥৪৯৯॥
পাইলেক মেঘক যেন প্ৰচণ্ড বতাসে।
উৰুৱাৱে লৱলেশো নথাকে আকাশে॥।
