এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৪
ভক্তি-ৰত্নাৱলী
হৃদিগত হুয়া হৰন্তক পাপ চয়।
ইহাত আমাৰ কিছু আছয় সংশয়॥৪৮৯॥
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তনে পাপ মাত্ৰক সংহৰে।
ব্ৰতাদিও দানেও চিত্তক শুদ্ধি কৰে॥
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন ভৈল কিমতে বিশেষ।
শুনিয়ো ইহাৰ দেওঁ উত্তৰ নিঃশেষ॥৪৯০॥
কৃষ্ণৰ নিৰ্ম্মল মহা উদাৰ চৰিত্ৰ।
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন যিটো কৰে প্ৰতি নিত॥
সিটো শুদ্ধ ভাৱে ভকতিৰ অতিশয়।
পুৰুষৰ মন যেন পৱিত্ৰ কৰয়॥৪৯১॥
ব্ৰত দানে তীৰ্থে শুদ্ধি নকৰে সিমতে।
এতেকে ভকতি শ্ৰেষ্ঠ ভৈল স্বভাৱতে॥
কৰে হৰি গুণ নামে পৰম নিৰ্ম্মল।
এৰে মন শুদ্ধিৰ শুনিয়ো যেন ফল॥৪৯২॥
কহন্ত আপুনি ভগৱন্তে উদ্ধৱত।
মোহোৰ কথাৰ সখি শুনিয়ো মহত্ত্ব॥
শ্ৰদ্ধা ৰূপে কৰি অতি শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন।
যেই যেন মতে কৰে চিত্তক শোধন॥৪৯৩॥
সেই সেহি ৰূপে মোৰ স্বৰূপ হিয়াত।
দেখে শুনা কহো আৰ দৃষ্টান্ত সাক্ষাত॥
বেড়িছে পটালে যাৰ চক্ষু অতিশয়।
সিজনে প্ৰথমে একো বস্তু নেদেখয়॥৪৯৪॥।
