এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০১
তৃতীয় বিৰোচন
নোপজয় ভয় তাৰ মৰণ কালত।
স্বস্থ সময়ৰ আৰ কি কৈবো মহত্ত্ব॥
দেখাইলোহো ভকতৰ নাহি একো দুঃখ।
সিসি জানে কৰে যিটো ভকতিৰ সুখ॥৪৭৩॥
শুনিয়োক কহো এবে কৰিয়া যুগুতি।
জীৱন মুকুতি আৰ পৰম মুকুতি॥
এই দুই ফল মহা ভক্তিৰ প্ৰধান।
অন্য ফলান্তৰ যেন কহো বিদ্যমান॥৪৭৪॥
কৃষ্ণৰ শ্ৰীমন্ত কথামৃত যিটো জন।
কৰে ঘৰে বসি সুখে শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন॥
অনুবৃত্তি চিন্তি যিটো ভকতি বঢ়াৱে।
দুৰ্ল্লভ বৈকুণ্ঠ সিটো সুখে গৈয়া পাৱে॥৪৭৫॥
যদ্যপি বাক্যত বৈকুণ্ঠকো লোক বুলি।
তথাপি দুৰ্জ্জয় কালে নেদেখে সমুলি॥
এহি মানে পৰম দুৰ্ল্লভ্য পুৰুষাৰ্থ।
নৃপতিত শুকে কহিলন্ত পৰমাৰ্থ॥৪৭৬॥
যাৰ অৰ্থে অতি ক্ষিতি ভুজ নিৰন্তৰে।
গ্ৰাম এড়ি বনত দুষ্কৰ তপ কৰে॥
তাক ঘৰে বসি পাৱে ভকত সকল।
দেখাইলোহো কথা শুনিবাৰ যেন ফল॥৪৭৭॥
কিন্তু কথা শ্ৰৱণৰ মহিমা আছোক।
কেৱলে প্ৰশংসা মাত্ৰ কৰে যিটো লোক॥
