ব্রহ্মবৈৱৰ্ত্ত পুৰাণ 990 ইহলােকে সুভুঞ্জান নকৰিবা সােক। কলাৱতি ধন্য। দেবি মেনকা সুন্দৰি। অন্তত চলিব। বাপ মােহােৰ গােলোক । নিয়ে। ভগিনি জানিবাহ। নিষ্ট কৰি। ৰােহিনি জমােনা গদি গোপিগন জত। ৰাধা মে সেহি দেহে জাইব কলাৱতি। গােপগনেড্রাইবা পিত্ গোলােক অন্তত ॥৭৭ তোমাৰ আগত পিতৃ কহিলো যুগুতি। ৭৮৪ শৃদামাদি কত বালক আচয়। গােপনিয় কথায় কহিলে? তোমত। গোমেকে পষিব দেহ। তেজিয়া নিশ্চয়। বড় চয় দিলো দুর্গ। মে মঞি ত!ত বৃকভানু সমে বাধা মাতৃ কলাৱতি। গােলোক পষিৰ জানিবাহ। মহামতি। ৭৭৭ কলিযুগৰ ধৰ্ম্ম । সতল ৰপ অনিবেক গোলোকৰ। মহা ৰত্বে নিৰ্ম্মি আছে সুৰ্য্য সম সং । কৰ বচন শুনি নন্দ মহামতি। মুকুতা মানিক মো গলে বিভুসিত। বুলিবে ল!গিল। নন্দে কৰিয় ভকতি ॥ ৭৮৫ অগ্নিসুব্ধ বস্ত্র গনে ৰঞ্জি মনােনিত। জগত ইশ্বৰ তুমি দেৱ নাৰায়ন। হিৰা হাৰ চয় তুমি দেখিবা ৰথত। যুগৰ চই বহিয়েক সনাতন। প্রসাদি প্রবাৰ চয় হব ভুমি গত । কলিযুগে ধর্ম:ধর্ম বহ। দেৱ হৰি। ৰত্নময় দর্পন বঞ্জিয়া ৰথ চয়। কলিসেষে গুন দোষ কহিলো সংহৰি ৷৷ ৭৮ ৬ চামৰে ভুষিত ৰথ দেখিব নিশ্চয়। 498 সতা ত্রেত দ্বাপৰ যুগৰ ধৰ্ম্ম চয়। তুমি সব দেহ। তেজি জাইকা মােৰ লোক। পদ বাহুল্যক ডৰে নিলিখিলাে ময়। নিত্য ৰুপ দেহ ধৰি পসিব। গোলেক। ভগৱন্ত বদতি সুনিয়ে পিতৃ মােৰ। কলিযুগে ক'ৰ্গ চয় প্রবর্তিৰ ঘোৰ। চলি জান্তে তেৰা সাবে দেহাক তেজিবা। দষম হাফাৰ বস থাকিববাহো মঞি। তাজোনি সম্ভৱা ৰাধা সেহি দেহে জাইবা ॥৭৮, তল্প অল্প কাৰ বৰ্ত্তিব ধৰ্ম্ম চয়ি ॥ অজে।নি সম্ভৱা ৰাধা মাতৃ কলাৱতি। দেৱৰ প্রতিমা চয় ৰৈব সেহি কালে। নিত্য ৰুপ দেহা তান জান। মহামতি। সেহিকালে পুজা মন্ত্ৰ থাকিব গােপলে | ৭৮৮ পিতৃৰ মনৰ পৰা কন্য। কলাৱতি। পুৰান ভাৰত আদি কৰি সাস্ত্র চয়। সেহকালে প্রতিব জানিব নিশ্চয় । হানে দুটি বাপ জানা বাধা সতি। ৭৮১ পঞ্চম হাজাৰ বস পিতৃ বিপতি। পিতৃৰ মনৰ পৰা তিনি বা ভৈা। গঙ্গা আদি তির্থ চয় আকিব মহিত ।। ৭৮৯ কালাৱতি ধন্য সতি মেনক। জন্মিল।। তাৰ অৰ্দ্ধকাল বেদ বিদুৰ মত। কলৱতি ৰাধা মাতৃ জানা মহাসয়। গ্রামে গ্রামে গ্রামে দেৱ থাকিব সতত ৷৷ বৃষভানু পিতৃ বুলি জগতে দসম হাজাৰ বস ব্রাহ্মনৰ থিতি। জানয় । ৭২ সেহিকালে বহিবেক হৰিত ভকতি ৷৷ সিতাৰ জননি ধন্যা জানি নিশ্চয়। তাত পাছে হৈব জানা সবে একাকাৰ। পার্বতিৰ মাতৃ মেনকাক বুলি কয়। ব্রাহ্মনাদি জাতি ধৰ্ম্ম নৰহিব আৰ। অজোনি সম্ভৱ। তিনি কা মহামতি। অধৰ্ম্মৰ চাৰি পদে যুড়িয়া বহিবা। ৰাৰ সিতা দেবি আৰু জানিবা পাবতি ॥৭৮৩ ধর্মহিন হুয়া পিতৃ জসত থাকিব। ৭৮৭ ৭৯০
পৃষ্ঠা:ব্ৰহ্মবৈবৰ্ত্ত পুৰাণ.djvu/৯৫
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই