পৃষ্ঠা:ব্ৰহ্মবৈবৰ্ত্ত পুৰাণ.djvu/৫৪

BU ব্ৰহ্মবৈবৰ্ত পুৰাণ। ঘত মিশ্ৰ কাষ্ট আৰু চন্দনে সহিত। দ্বাদশ অধ্যায়ে পদ আতি মনোহৰ। সহ কৰিব হোম সাৱধান চিত্ত। ১৭৪ পৰম সূৰ্য কথা শ্ৰৱন কৰ্ণৰ। ১৮ ভক্তিভাৱে মোৰ নাম দশক জপয়। মলৰে সুমল কৃষ্ণ চৰিত্ৰ। সহ আপিলে সিতে। নিস্পাপ হোৱয়। যাক শুনিলে হোৰে পৰম পবিত্ৰ। দুস্বপ্ন দেখিলে সিতে। সুস্বপ্ন হেয়। ডাকি কযুনাম লৈয়ো কৰি এক মন। ইতে দশ নাম জপি বাঞ্চিত লভ। ১৭৫ যাৱত চেতন থাকে কৰিয়ে। যন। ১৮২ ভক্তি ভাবে মোৰ মুখে যিতো সুচি হুয়া। সমন্তে কামক তেজি কৃষক সূমৰি। নিষ্পাপ হোৱয় জপি মোহক স্মৰিয়া। পতক চাড়া ডাকি বোলা হৰি হৰি। সাত বাৰজপি যিতো আৰোগ্য হোৱয় লক্ষ্যবাৰ জপি বন্ধ নৰ মুক্ত হয়। ১৭৫ বৰ্ণাশ্ৰম ধৰ্ম। দশ লক্ষ্য পে বন্ধ প্ৰশৱ কৰয়। সত লক্ষ্য জপে জীৱ মুকুত হোৱয়॥ প নাৰায়ণ ক্ষেত্ৰে সুদ্ধ হুয়া যিতো। নন্দ নিগদতি প্ৰভু দেৱ নাৰায়ণ। জপত লভ সিদ্ধি জানা সিজনৰ | ১৭৬ তোমায় মুশুৰি কাত সুধিবে। কাৰণ। ১৮৩ হবি সংযত সুদ্ধ হুয়া যিতোনৰ। ব্ৰাহ্মণ ক্ষেত্ৰিয় বৈশ্য সুত্ৰ ধৰ্ম্মচয়। দশ নাম জপি পাচ হোৱে ধনেশ্বৰ॥ ব্ৰহ্মচাৰী সন্যাসীৰ শিবা ধৰ্ম্ম হয়। অচুতং কেশৱং বিষ্ণুং হৰি সত্যং জনাৰ্দ্ধনং। বিপ্ৰৰ বিধবা স্ত্ৰীৰ ধৰ্ম্ম সৈষণৱৰ। হংস নাৰায়ণং চৈব গোবিন্দং দধি ৰামনং'১৭৭ পতিব্ৰতা স্ত্ৰীৰ ধৰ্ম্ম কহ। দামোদৰ। ১৮৯ আনো নানা মন্ত্ৰ আছে দুঃস্বপ্ন নাশৰ। আশ্ৰমীৰ গৃহিনীৰ যি ধৰ্ম্ম চয় নিলিখিলো আমি পদ বাহুল্যক ডৰ। গুৰুক সুষ। শিস্যে কৰিব যেন। পুৰ্ব মুখ হুয়া স্বপ্ন পণ্ডিত বিপ্ৰত। কন্যা পুত্ৰ দুইৰো ধৰ্ম্ম পিতৃ মাতৃ প্ৰতি উত্তৰ মূখেয় কব নকৈ ৰাত্ৰিত। স্ত্ৰী জাতি কত বিষ কাহিয়া ভকতি। ১৮৫ দেৱ ব্ৰাহ্মন যিতে। নিন্দ। নয়। ভক্ত কতি বিধ কশিয়োক কৃপাময়। নীচ মুখ তুলনে নকৈব নিশ্চয়॥ ব্ৰহ্মাণ্ডৰ কতিবিধ কহিয়ো চিয়। অশ্বখত গনকত বিপ্ৰত পিতৃ! কোন নীচ কৃতিম কোনবা মই আৰ্যজনে বৈষ্ণুৱত কৰি দিনত ১৭৯ সমস্তে কহিয়ে পুত্ৰ গুচায়ে সংশয়। ১৮৬ এহিৰুপে স্বপ্ন কৈলা সুস্বপ্ন অক্ষ্যান। ভগৱন্ত নিগদতি নন্দ মামতি। যাহাৰে এৱনে পাপ তোৱ নিৰ্যান॥ কহো ধৰ্ম্মচয় তুমি শুনিয়ে সম্প্ৰতি। যশস্যা আয়ূষ লভে শ্ৰৱনে যাহাৰ। সন্ধ্যা কৰি প্ৰতি ক্ৰিয়া মোৰে সেৱন। আৰু কিবা শুনিবাক শ্ৰদ্ধাকৰা আৰ। ১৮০ কৰিবেক নিতে নিতে জানা দ্বিজগন। ১৮৭ ব্ৰহ্ম বৈবৰ্ত পদ মহা পুৰাণৰ। মোহোৰ প্ৰসাদ নিতে কৰিব তৰুন। নদ কৃষ্ণ সংবাদ সৱাতে মনোহ। মোহোক নিদিয়া মুভুঞ্জিব দ্বিজগন। ৭৮