পৃষ্ঠা:ব্ৰহ্মবৈবৰ্ত্ত পুৰাণ.djvu/৩০

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ব্রহ্মবৈবর্ত পুৰাণ । ধন লােভী কৃষে, তাক দিয়া আছে ধন । তাৰ বাক্যে কন্য। তুমি দিবে কৰা মন। কৃষৰ সঙ্গত দিজ তাহাৰ পচনে। বুদ্ধৃি হন ভৈ ৷ ৰাজ! তুমি কি ক'ৰণে ॥ ৩:৮ ৰাজ পুত্র নােহে পৰাক্ৰমী লোৱয়। কুলীন মুহিকে কু শুচি হয় । ধন নুহিয় মুহি দাতাৱস্তু। জিন্দ্রেীয় মুকিয় পৰম গন্ত। হয় কৃষক তেজি কন্যা ৰুবতী সিশুপাল ৰাজা দিকে নবপতি। বলে ৰূদ্র সমসৰ ৰাজেন্দ্র নয়।

প্রতাপে দিত্য সম পে শু নয়। গানে। নানা সুম তাহন হ, য; নিমন্ত্রণ কৰি কন্যা দিয়া হাশয: নিমন্ত্রণ কৰা পিতৃ তানো ৰজ'গণ! বিবাহক চহকে কৰি ৰনন। বন্ধুযে বান্ধব মুনি গণ ৰাণ। পত্রদ্বাৰা দু পা কৰ!নমন্ত্রণ। কলিঙ্গ মগধ শুৰ ন্দন যে অঙ্গি সেনা বাৰেন্দ্ৰ ৰাট ২৭ জ যে ৭ ॥ ৩২২ মহাৰাষ্ট, বিৰট সকন নৃবৰ। সঙ্গ ক ভল্লক খ টপ ইশ্বর! পাঞ্চল সল ক হা.দি কৰি ৰজ। ৮ দ্বিজ দুত পাঞ্চি অ; {য়ােক মহাশয ॥ ৩২৩ ঘৃত মধু দধি দুগ্ধ পেয়ো নদী কৰি। সহস্রে সহস্রে নদী থেয়ে ভৰি ভৰি ! তৈল্য কুল্যা (১) পঞ্চাশত লিলক্ষ গুৰুৰ । সৰু ৰাৰ পঞ্চাশত ৰিযে কচৰ । লক্ষ দৌল কৰিয়ােক, ৰাজা ভুল। তাৰ দুখ গুন দৌকৰ উপহাৰ । এহি দ্রব্য সব কৰা আনে মনোহৰ । গড় এক লক্ষ দুই লক্ষ হৰিণৰ ॥ (১) “হুল্য” ও কোনো পুথিত দেখা যায়। চাৰিলক্ষ শশা কুশম দশ টগলৰ ॥ মেৰ চগ ষােল লক্ষ সবাকে কাটিয়া । । ভোজন কৰাইবে লাগে সন্য ক তানিয়া'। বিৰহ কলত এহিস পশু মাৰি। গ্রাম্য দেৱি বলিদান কৰা ভক্ত কৰি। এতি পশুমাৰ মাংস ৰন্ধন কৰিবা । সন্যৰ সন্ধি থৈব পর কৰিয। মাসডাঠি ব্যঞ্জন গৈবেক পত্ৰ ৰি। চিড়া লব্ধ পেড়া পুড থৈৰে কৰি। ৰুকাৰ ৰচন শুনি • 'নস্তাবে । পু? সমে : ছে' পৰৰ । অলক্ষিতে মন্ত্রী সন নির্মান থ? মন্ত্ৰন কৰি : ৰজা বিষাদ মন । পুৰোহিত মন্ত্রী সমে পাছে নৃপব । দনিধি নামে বি ও অান'য়। সব ॥ ৩৯ সুদমবি দ্বিজব তাই আনিবে ৰজ। পাঠায়া দিত। ও ক্ষন শুভ কৰাই বৰহৰ সম্ভ'ৰ কৰাইল। ৰজ। তনেক দেশ। পুৰ বাক্যে ৰাজ। অল ঋষিগন । ৰক্ত। সব আসিলও বিবাহ : ৭৭, (বদনিধি বিপ্র গো সুৰৰ্ম্ম। সভাক । পাসান্ত (দঃনি সেৱয় যাই। রাজাগনে উপাসিয়া অচয়, য'হাক। ইন বেলা বেদনধি পার্সল সভাক | প্রকাশ কৰ সমাজ উগ্রসেন। অবতী পুৰে প্ৰকাশয় ইন্দ্র যেন ॥ ৩৩১ সেই তো দ্বিজে নিয়া ৰাৰ আগত। আলিঙ্গিয়া দিল পত্ৰ সি মত। প্রফুল্ল বদন লৈ আনল মন। পত্র নি সুমঙ্গল ৰাজা কইল৩৩ সুবর্ণ সহস্র ব্রাহ্মনক দান দিলা । দুন্দুভি শবদ দ্বাৰকাত উথলিলা। ৩২৪ ৩৫