ব্ৰহ্মবৈবৰ্ত পুৰাণ। - ৭ ! সেৱক সকলে যেত, চামৰক ধৰি। ৰুক্মিণীৰ বিবাহ আয়োজন। 'বুলিৰে লাগিল। ৰাজেন্দ্ৰক মান্য কৰি। পদ কৃষ্ণ তাজ্ঞা সিৰে ধৰি বাঢ়য় মহন্ত। নাৰায়ণ পদতি নদ মুনিবৰ। শিবৰ উপৰে সল ছত্ৰ পৰিলন্ত। কৰ বিবাহ কথা শুনা অত পৰ। ১৭৯ তু সিংহাসনে বসি ৰজা উগ্ৰসেন। বিদৰ্ভ দেশৰ ৰজা অতি পৰাক্ৰম। ৰত্ন দৰ্পন স,ম শেখে ইনদ যেন। মহা পুন্য শানী সাৰ নাহিকয় সম। অতি সুগঙ্গল গীত বাদ্য নানা মত। •ৰািয়ণ ংশ ৰাজ ভিস্মক যে নাম। •ৰই কৃদেৱে সভাৰ 74199 দেৱভক্ত দায়িষ্ট ৰাজেন্দু গুণ মান॥ ২৮০ এৰি আগত কাদেৰ 'বন্ত। যাহাৰ সভাত ৰজা সমস্তে খাটয়। ভক ও কৃতাঞ্জলি তুতি কৰিলন্ত! প্ৰজ্ঞাৰ উচিত লয়। ব্ৰাহ্মন ভিক্ষুক সবে তুতিক কৰক। 'ন কন্য। মা লক্ষ্মী ৰুক্মিনী হেয়। দৱমুনি গনে সনে তাশীদ দিল! | ২৭৪ সুন্দৰাৰ মাজে ম ৰুপ নাহি কয়। ১৮১ • বপছে ৰাগ ব্ৰাহ্মন ভক্তি কৰি। তপ্ত সুবৰ্ণৰ “ নবান যৌৱন। নতুন কৌটিক দিল। দশ ক্ষন। সাদৰি। নানা তালঙ্কাৰে জ্বলে ৰত্ন বিভুষন॥ বহু শত ভট্টক দিলন্ত মহননি। বদ্ধ সত। ৰুপ সতশালী প্ৰতি। ভিক্ষুককে। সেহিমতে ৰত্ন ‘ল। আনি। ২৭। নিত্যন্ত কৃষক চিন্তি থাক সুশান্তা। ২৮২ দেয়, মুন সিদ্ধ গনো ৰাজ নিৰন্তৰ! অনন্ত গুনৰ শালা সত্য তনুৰত। সমস্ত আনন্দে চলি গৈ। নিজ ঘৰ। দি নিয়াম থকা অতি সুচৰি॥ সুপ!! 'সভ৩ প্ৰভাততে যতুগ। দেহৰ কান্তিয়ে শোভা কৰয় সুন্দৰী। কে নামিযা ৰাইল। শোভন! ২৭৬ নমনী বালা নাহি যাক সৰি। ২৮৩ ব্ৰহ্মবৈবৰ্তন পদ॥কুযু খণ্ডৰ।
- লাকুড়া কৰ
কৰ মূৰ্তি কৰি। দ্বাধন। বেশ কথা মহা পুৰণৰ। মীন্দ্ৰ মম কন্যা পৰম সুন্দৰী। তৃতয় অধিক শত ধিক শোন। চন্দৰ ৰাহি 'ৰ্য। ইন্দ্ৰ বৰুণৰ। শ্ৰদ্ধায়ে শুনিশো কথা নৰ নাৰী গন | ২৭৭ সূৰ্যৰ কামিনী সংজ্ঞ। পা কুবেৰৰ॥ ২৮৪ যাক শুনিলে কশ্ম বন্ধক এড়াই। অগ্নি ভয্য, স্বাহ, দেবী ৰতি যে ক'ৰ। শ্ৰৱন কাৰ্তন কৰি গলাকক পাই। ৩}নো নানা সুন্দী আচয় মনোৰ। পৰম আনন্দে শুনা অমৃত কৰ্ণৰ। লিনী দেবীৰ কলা ষাৰ ভাগৰ। শৰীৰ পাত্ৰ কৰে অগনি পাপৰ। একে ভাগো সম নেংহে শট্স ৰুপৰ। ২৮৫ বলোৰাম দ্বিজে কহে ‘ড়ি আন নক্ষণৰ মাজে চন্দ্ৰ যেহেন শোভয়। তক চাৰোক ডাকি •াল। বাম ৰাম॥ ন: •াজে ৰুক্মিনীযে .তন শোভা হয়। সৰতৰ পুৰ্ণচন্দ্ৰ শোভে যেন সেই মতে শোভা কৰে দৰী মন্দিৰত॥ ২৮৬ ২৭৮ --
