পৃষ্ঠা:বৈষ্ণৱী-কীৰ্ত্তন.djvu/৩৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
বৈষ্ণৱী কীৰ্ত্তন।

ৰাম বিষ মোহ   কোটি কোটি অণ্ড
 তাণ্ডব কৰু সম ৰেণুং।
নিজজন ৰঞ্জন   ভঞ্জন ব্ৰজ দুঃখ
  মোদি বিনোদিত বেণুং॥
কলসী ভাঙ্গল   দধি সব নাশল
  কয়লি ভোজন নৱনীতং।
ভীতি পলাৱল   বান্ধল জননী
  অৰ্জ্জুন ভঞ্জন বীতং॥
নাচত গাৱত   ভাৱ দেখাৱত
  হাসত বহু লয়লাসং।
হৰিকহু চৰণ   কমল মধু আশে
  কহে দীন মাধৱ দাসং॥


ৰাগ ভাটিয়ালী।

হৰি মোৰ হৰি মোৰ এ দীন দয়াল।
কে জানিতে পাৰয়ে তোমাৰ ঠাকুৰাল॥
নাহি জন্ম তোমাৰ তথাপি জন্ম ধৰা।
সোহি জন্মে জীৱৰ জনম দূৰ কৰা॥
সহজে অকৰ্ত্তা কৰ্ম্ম কৰা অপৰ্য্যন্ত।
সোহি কৰ্ম্মে জীৱৰ কৰ্ম্মৰ কৰা অন্ত॥
তুমি প্ৰভু নিৰ্গুণ গুণেৰ সীমা নাই।
নিৰ্গুণ হোৱয় জীৱ সোহি গুণ গাই॥
কহয় মাধৱ মেৰি ওহি আশা মন।
সহজ-পীৰিতি হোক তোমাৰ চৰণ॥