ধান্যক দিলন্ত ৰত্ন অপৰ্য্যন্ত গোকুল ভৱন পাছে বৃন্দাবন বত্স অসুৰ কৰি মষিমূৰ আসি বকগোটে তাক ধৰি চোটে সৰ্পৰূপে আসি বদন প্ৰকাশি ভেটিলন্ত গল এড়ি মূত্ৰ মল তাৰ কৰি কাল জীয়ায়া তত্কাল সঙ্গে শিশুগণ অন্ন ব্যঞ্জনক গোৰক্ষ দামুৰি থৈয়া ঢাকি ঘূৰি বত্স বত্স-পাল আপুনি গোপাল অনেক বিভূতি দেখিয়া বিস্মৃতি
ফলক লৈলন্ত। ভাণ্ড ভৰিলন্ত॥ তেজি নাৰায়ণ। কৰিলা গমন॥ পৰম দন্দুৰ। নিলা যমপুৰ॥ গিলিলেক ঠোঁটে৷ ছিৰিলা আস্ফোটে॥ অঘে তুলি হাসি। গিলিল গৰাসি॥ ভকত বত্সল। মৰিল নিষ্ খল॥ বত্স বত্সপাল। বজাইলা গোপাল॥ ৰঙ্গে নাৰায়ণ। কৰিলা ভোজন॥ ব্ৰহ্মা কৰি চুৰি। গৈলা নিজপুৰী॥ হুয়া সেহিকাল। গৈলা ব্ৰজ-শাল॥ কৃষ্ণৰ মুকুতি। ব্ৰহ্মা ভৈলা ভীতি॥
