আনিয়া নন্দন কৰি ধনে ঘন দুগ্ধ ফথলিয়া পুত্ৰক এৰিয়া কেশয়ে কুপিলা ভাণ্ডক ঙাঙ্গিলা বাৰি লৈলা কৰে নামি উড়লৰে যশোদা খেদন্ত কান্দন্ত কাপন্ত কৰে ধৰি আনি উড়ল ধৰাই উভাড়ি পেলাই দুই দেৱ বৰ কৰিয়া কাতৰ কিবা ভৈল বুলি মলছিয়া ধূলি গোপৰ সুন্দৰী অঙ্গি ভঙ্গি কৰি পসাৰি ডাকিল সুনিয়া চলিল
বদন চুম্বন। পিয়াইলন্ত স্তন॥ পৰয় দেখিয়া। ধৰি পতা শিলা॥ যশোদা দেখিলা। দেখি দামোদৰে। লৰ দিলা ভৰে॥ ভয়ে ভগৱন্ত। বাৰি এড়িলন্ত॥ উৰুখলে টানি। চলি গৈলা ৰাণী॥ বৃক্ষত লগাই। ৰঙে আছা চাই॥ দিব্য ৰূপ ধৰ। চলি গৈলা ঘৰ॥ নন্দে বান্ধ মেলি। কোলে লৈলা তুলি॥ বজাৱে চাপৰি। নাচে দেৱহৰি॥ কোনে লৈবা ফল। কৃষ্ণ দয়াশীল॥
