এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ২০ ]
না উচ্চাৰিলে নাশয় যত দুখ কষ্ট।
আৰু নাশ কৰি থাকে যতেক অৰিষ্ট॥
নাশৰ কাৰণ তুমি মন-চঞ্চলতা।
শৰণ মাগিলোঁ প্ৰভু নাশাঁ দুৰ্ব্বলতা॥৬২
ৰা পদৰ মূলে তুমি ৰাখা চৰাচৰ।
ৰাতুল চৰণে গতি কৰা জগতৰ॥
জগতৰ অনু ভিন্ন আন নোহো মই।
সিকাৰণে আশ্ৰিতক ৰাখিবে লাগয়॥৬৩
য ত্ৰ জীৱ তত্ৰ শিব বেদে এহি কয়।
তিনি গুণে তিনি মূৰ্ত্তি তোমাৰ হোৱয়॥
পাপীৰ যতেক পাপ কৰা সংহৰণ।
শৰণ লৈলোঁহো প্ৰভু মই সিকাৰণ॥৬৪
না উচ্চাৰণে দুনাই দুৰ্গতি নাশাহা।
সুগতি বিধান কৰি জগত ৰাখাহা
নাথাকে সংসাৰ ভয় যত জীৱ মানে॥
ভজিলোঁ চৰণে প্ৰভু এহিসে কাৰণে॥৬৫
য ত জীৱ আছে প্ৰভু ব্ৰহ্মাণ্ড ভিতৰে।
সকলো তোমাৰ অংশ এই চৰাচৰে॥
এহি হেতু ভেদ-বুদ্ধি কৰা তুমি নাশ।
ভক্তৰ হৃদয়ে কৰা স্বৰূপ প্ৰকাশ॥৬৬
