এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৪
বৈদেহী-বিচ্ছেদ।
(জানকীৰ আঁচলত ধৰি আঠুকাঢ়ি লৱ আৰু কুশৰ বিলাপ।)
কি কাৰণে, বেজাৰ মনে,
চিতা সাজি প্ৰাণ এৰিব।
আই বিনে, ভূমণ্ডলে,
আমাক কোনে স্নেহ কৰিব॥
অ আই ৰজাৰ ৰাণী,
লৱ কুশৰ জননী,
আই মৰিলে কান্দিব লৰাই,
চকুৰ পানী কোনে মচি দিব!
লৰা পেলাই প্ৰাণ এৰিব,
কোলাৰ লৰা ক’ত থাকিব,
পিন্ধাই বন ফুলৰ মালা,
কেনে নো আমাৰ ৰঙ চাব!
কুশ—আই! যদি সঁচাকৈয়ে আপুনি মৰে, তেন্তে পিতৃবধ পাতক
ডিঙিত বান্ধি লৈ আমাৰ নো আৰু জীয়াই থাকিবৰ
সকাম কি?
লৱ—আমিও মৰোঁ।
(লৱ আৰু কুশৰ চিতাৰ নিমিত্তে খৰি কাঠ সংগ্ৰহ)
জানকী—লৱ? তই একুৰা জুই আনি দে।
(লৱ লৰ মাৰি জুই আনে গৈ)
(যোৰ হাতে চিতাৰ কাষত ঠিয় হৈ)
হে অগ্নিদেব!
বৈধব্য যন্ত্ৰণা,
