পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/৫

গ দেউতা! তাহানি আপনি বোগাৱস্থাত থাকোতে যেনেকৈ মাজে সময়ে অতি উদাৰ ভাৱৰে “গোলোক তোমালোকৰ ঠাই হওক বুলি একেবাৰ আমাক আশীৰ্বাদ কৰিছিল, এতিয়া সেই আশীৰ্বাদ ফলিবৰ নিমিত্তে যেন আমাৰ মন ধৰ্মপথলৈ নিবলৈ সেই পুণ্য স্থানৰ পৰা যত্ন কৰে। বিশেষ এই স্বাৰ্থপৰ আৰু অভিমানত ওফোন্দা জ্ঞাতি সমাজৰ সমজুৱা হৈ আপোনাৰ উপকাৰ কিবা গুণকে যে লব পাৰিম, সিও দুৰাশা মাথোন। উমনিত এৰা কণীৰ দৰে আপোনাৰ আধালেখাকৈ এৰা “আসামৰ দেৱানী কাৰ্য ব্যৱস্থা পুথিখনিৰ খোলাটি লাহে লাহে ঘোলা পৰি গৈছে। আপপানাৰ “বঙ্গাল বঙ্গা- লনী নাটক” “মণি আমাৰ একো একোটি ভাই ভনী। ভাবিছিলে। কেচুৱা “কুটুমকো” ডাঙ্গৰ দীঘল কৰি লৈ শাৰী শুৱনী কৰিম, কিন্তু এই দেশত স্বাৰ্থত্যাগী শিশু চিকিৎসকৰ যেনে অভাৱ যেন দেখা গৈছে, ইয়াৰ হাটত ঔদাৰ্যৰূপসঞ্জীৱনী বীজ যেনে মহঙা, বহুদিনৰ অপ্ৰতিপালত খীনোৱা কুটুমৰ জকাটী আৰু কিছুকাল দুদিনৰ অপেক্ষাত বুক বান্ধি লৈ, সময়ে, সেকি-পুতকি খেতৰ মৰ চিয়াৰৰ মন্ত্ৰে জাৰি যুঁকি ৰাখিব লাগিবই। যদি কেতিয়াবা কোনো বিদেশী বেজৰ সুভাগমনৰ ফলে বা স্বদেশেৰ দূৰৈত থকা কালত তিমিত্ৰৰ বতাহে নোকোবোৱা নিঃস্বাৰ্থতাৰূপ সলিলপূৰ্ণ নিৰ্মূল সৰবৰ নিৰ্মলতাৰে ভৰপূৰ ওজান্তঃকৰণ লাভ কৰি দেশলৈ চাই চকু পানী টুকিৰ পৰা বেজৰ উদাৰতাৰ গুণে দেশী বেছে নিজৰ থোৱাচাঙ্গত খোৱ নিজসজীৱনীৰী উলিয়াব পাৰে, আৰু তাৰু মাৰ্জিত কৰি সাদৰেদেশীয় হাটত বেচিবলৈউলিয়াব পাৰে, তেন্তে