এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪
বৈদেহী-বিচ্ছেদ।
পৰীক্ষি লক্ষ্মীক, বিশ্ব জ্ঞান সৰোবৰে,
তৃপ্ত হোক নিজ গুণে।
শত্ৰুঘ্ন—(ভৰতলৈ চাই) ককাই দেউ! মোৰ মনে,
প্ৰথমতে চাব লাগে,
কাৰ দোষে
আৰ্য্যৰ ই কোপ ভাৱ?
কাৰ দোষে
মহালক্ষ্মী জানকীৰ
অকাৰণে অপবাদ?
নোহোঁ আমি প্ৰজাভীৰু
দুৰ্ব্বল কৃশাঙ্গ,
আদেশ কৰোক,
নাগ পাশে বান্ধি, নতু
মৰ্ম্মভেদী বাণে হানি
বিদ্ৰোহীৰ শেষ কৰোঁ।
ৰাম—কাৰ দণ্ড?
দণ্ড হব অযোধ্যাবাসীৰ!
ছিঃ! ধিক এনে বাহুবল!
প্ৰজাৰ শান্তিৰ অৰ্থে,
উৎসৰ্গিত প্ৰাণ মোৰ,
নাজানা নে?
মোৰ প্ৰায়শ্চিত্ত হেতু,
প্ৰজাই কলঙ্ক ৰটে,
