এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০
বী ণ - ব ৰা গী
খন্তেকতে মোৰ অন্তৰ সুখৰ
সোণালী সপোন হাঁহে৷
সুলকিছে লাহে সংসাৰৰ বান্ধ
মুকলিছে মন মোৰ,
মুকলি আকাশ, মুকলি, মুকলি
প্ৰকৃতি আইৰ মূৰ।
দিয়াঁহে মুকলি কৰি মোৰ প্ৰাণ,
দিয়াঁ দেৱী দিয়াঁ দিয়াঁ,
দিয়াঁ দিব্য চকু, বিমল জেউতি,
দেখি ঊধাৱোক হিয়া,
সুখৰ সঙ্গীত গোৱাঁ, দেৱি গোৱাঁ
জগত নিচুক হোক,
দুখ দন্দ শোক পাহৰি কোঢ়াল,
শান্তিৰে বুৰোক লোক।
দেখিছোঁ পৃথিৱী স্বৰ্গতো অধিক,
মানুহৰ নিজাপী ঘৰ,
মানুহেই দেৱ ইহজগতৰ
মানুহেই পৰাৎপৰ।
মানুহৰ প্ৰীতি সাধিবলৈ চোৱাঁ
বিশ্ব জগৎ কল্পনা,
আল ধৰিবলৈ সহস্ৰ প্ৰদীপ
আৰতিৰ ধূপ-ধুনা।
