পৃষ্ঠা:বিষহৰিৰ জন্ম.djvu/১৮

১৬

বিষহৰিৰ জন্ম

 

ডাকি লাগ নাহি পাই পলাই গৈলি কোন ঠাই
 হৃদয়ে হানিয়া গৈলি শাল।
কোথা আছ কাৰা বাও  আমাৰ মস্তক খাওঁ
 শুনি যদি নেদস সিদ্ধান্ত।
যদি হোৱা মোৰ জী  চণ্ডীকাই কৰিছে কি
 কোৱা আসি সকল বৃত্তান্ত।।
থাকিয়া সিজুৰ ডালে  পদ্মায় ডাকিয়া বলে
 শুনা পিতা আমাৰ বচন।
সতাই মোক সতিনী বুলি  মাৰিলা কঙ্কন তুলি
 বাম চক্ষু কৰিয়াছে কান।।
ডাকি বলে বিষহৰি  শুনা বাপা ত্ৰিপুৰাৰী
 বৰ দুষ্ট জানিলো সতাই।
বিস্তৰ চৰ চাপৰ  গালত মাৰিছে মোৰ
 দেখা কি কহিবো তোমাৰ ঠাই।।
কান্দি বলে পদ্মাৱতী  শুনা পিতা পশুপতি
 যাউক সতাই তোমাৰ সলনি।
উত্তম মুনিৰ কন্যা চাইয়া  তোমাক কৰাই দিবো বিয়া
 যাউক সতাই তোমাৰ সলনি।।
পদ্মাৰ বচন শুনি  বোলে দেব শূলপাণি
 শুনা মাতা আমাৰ বচন।
মোহোৰ মস্তক খাওঁ  জীয়াও তোমাৰ সতাই মাও
 যদি মোৰ ৰাখহ পৰাণ।।
বাপৰ বচন শুনি  সিজু বৃক্ষ হৈতে নামি
 বসিলেক চণ্ডীৰ শিয়ৰে।
মন্ত্ৰ উচ্চাৰিবে লৈলা  চণ্ডীকা নিৰ্ব্বিষ হৈলা
 উঠি বসিল সভাৰ ভিতৰে।।
নাৰায়ণ দেৱে কয় পদ মনোহৰ ৷  চণ্ডীকা পদ্মাৰ দ্বন্দ্ব ৰচিলা পয়া

অন্ত