পৃষ্ঠা:বাৰাহ-চৰিত্ৰ.djvu/৪৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
( ৪০ )

জানু পাৰি দুয়ো কৰযোৰ কৰি হাতে।
আমি এক অদভূত দেখিলো সাক্ষাতে॥
তোমাৰ আগত আমি কহো সেহি মত।
শুনা যেন কথা ভৈলা তোমাৰ পাছত॥
হালবাই আছো আমি আনন্দিত মতি।
সিৰলত কিবা এক উঠিলা সম্প্ৰতি॥
সুবৰ্ণ সফুৰা দেখি সূৰ্য্য সম কান্তি।
যজ্ঞস্থলী যুৰি প্ৰকাশয় তাৰ জ্যোতি॥
দেখি তাক খেদি সবে ধৰিবাক যাই।
কাকো লাগ নিদি সিটো দূৰক পলাই॥
খেদি খেদি আমি তাক ধৰিতে নপাইলো।
সিকাৰণে আসি আমি তোমাত জনাইলো॥
শুনি ৰাজা তেখনে গৃহৰ ভৈলা বাজ।
ক্ষণেকে পাইলে গই যজ্ঞস্থলী মাজ॥
আনন্দিতে মহাৰাজা সন্নিত চাপিলা।
নৃপতিক দেখি সিটো দূৰক নগৈলা॥
ৰাজাক দেখি টেমা ৰৈলা সীৰে পৰি।
দুই হাতে সফুৰাক তুলিলন্ত ধৰি॥
সফুৰা মেলিয়া দেখে আছে কন্যা এক।
কন্যা পাই নৃপতিৰ আনন্দ অনেক॥
বাদ্যে ভণ্ডে দণ্ডে ছত্ৰে পৰম সাদৰে।
কন্যাক লৈলা ৰাজা আপোনাৰ ঘৰে॥