এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২৪)
আত অনন্তৰে, শুনা সব নৰে
যেন কথা ভৈলা পাছে।
হৰৰ নন্দিনী, আতি সুশােভিনী
ময়ে যেবে নিয়া আছে॥
ৰাশি গণিবাক, আনিলা গণক
হাতে পুথি পাঁজি ধৰি।
দৈবজ্ঞেজিজ্ঞাসে আছে কথা, ময়ে কলে যথা যথা
গণিয়ােক ভাল কৰি।
মাতে মহেশ্বৰ, গৌৰীৰ গৰ্ভৰ
কন্যা ময়ে নিয়া আছে॥
সিহেতু গণকে, শুদ্ধেৰে চালেক
ময়তোঁ কহিলা পাছে।
তােমাৰ নন্দিনী, বত্রিশ লক্ষণী
খৈলো নাম মন্দোদৰী।
একো অঙ্গে হীনা, নাহি ক্ষতি ক্ষুণা
পৰম দিব্য সুন্দৰী॥
দ্বিতীয়াৰ চন্দ্ৰ, পূর্ণিমা কুমাৰী
আসিবাক লৈলা বাঢ়ি।
দেৱৰ ৰমণী, সচী আদি কৰি
নুহিৰন্ত তাক সৰি॥
এক দুই তিনি, চাৰি পাঞ্চ ছয়
বৎসৰ আসিয়া ভৈলা।
