এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(১৭)
সৰোবৰ মাজে জল আতি সুনিৰ্ম্মল।
আছয় তাহাৰ মাজে অনেক কমল॥
উৎপল পদ্ম ভেট সবেয়ো আছয়।
সিন্ধুক কমল পুষ্প যতেক আছয়॥
পদ্মোৰজ পৰি আতি জল সুনিৰ্ম্মল।
তাক পানকৰি পক্ষী সদাই চঞ্চল॥
হ স চক্ৰবাক সেন সেৱালি ধেকোৰ।
ইত্যাদি অনেক পক্ষী আছে মনোহৰ॥
কুটুম্বী গৃহস্থৰ সম্বন্ধ যেন নয়।
ভায্যা পুত্ৰ সমম্বিতে কুড়িয়া থাকয়॥
এহিমতে নিজ পক্ষিগণ লই সঙ্গে।
আপোন স্বভাবে কুড়াকৰিথাকে ৰঙ্গে॥
সাবটা সাবটী কৰে হৰষিত হুই।
আপোন স্বভাবে সবে ক্ৰাড়িয়া থাকই॥
জলে বুৰদিয়া কতো আহাৰ ভুঞ্জয়।
কতো পদ্মপত্ৰে পৰি ঘুমটি মাৰয়॥
এহিমতে নানা পক্ষী কৰয় ৰমণ।
তাক দেখি বসুন্ধৰী মোহ গৈলা মন॥
দেখা প্ৰভু জলে ক্ৰীড়া কৰে পক্ষীচয়।
স্বামী সঙ্গে কৰে ক্ৰীড়া আনন্দ হৃদয়॥
নজানে তাহন সবে কেন সুখ পায়।
সেহিমতে ক্ৰাড়িবাক মোৰ ইচ্ছা যায়॥
