পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/৫৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(৪৭)

১ম দানৱ। দেউতা হাত পাতক চোন। এইয়া
ধৰক। আমাক মিছাকৈ নধৰিব, আমি
একো বুজ নেপাও।
প্ৰহৰী। (আহিলো, মই) বাৰু তহঁত যাব পাৰ।
[প্ৰহৰীৰ প্ৰস্থান]
১ম দানৱ। অজি পইচা কেইটা হাতত নথকা হোৱা
হলে সাৰি যোৱাই টান। এই খন নগৰত দৰ্ম্মহা নোলোৱা কৈয়ে
প্ৰহৰী কাম কৰি চহকী হৈ খাব
পাৰি।
২য় দানৱ। মোৰ দেও এতিয়া হে মুখলৈ জীয়া
তেজ আহিছে। তিৰোতা জনীৰ বুকৰ
পৰা আঁতৰিলেই এই দশা। অজিৰ
পৰা বাপেকে বামুণেই মৰক বা লগুণেই ছিগক কেতিয়াও ঘৰৰ পৰা
নোলাওঁ।
১ম দানৱ। আহাঁ দেও, যাওঁগৈ আৰু আকৌ বা
ক’ত কি জেঙা লাগে।