পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৬৫৮

8 বাঁহী। ২ খ, ৫ সং1] ই সংসাৰত তুমি জনম লৈ কালৰি যোৱা; গুৰি আহি তুমি অননীৰ ঠত এক ন শো। দুৰ সংসাৰ পাৰ হবলৈ কাৰো শকতি নাই; মুকুন্দ মুৰিৰ কৃপা হলে মানে মুকুতি পোৱা যায়। মৰণ আহিলে মৰিব লাৰি এৰাৰে সকলো কাম। ভজ গোবিন্দ, অপ। শোষিশ, লোৱ। গোবিন্দ নাম। দিনৰ পিততি কষ্ট তাৰ পিছত পিন; পথৰ পিছত শাহ লৈ ভ হৈীন। বৰ পিৰ লৈ আৰু গৈছে টুটি; আজি এতিয়াও জেতে আছে যে বুট-পুতি। গণ বিলে মৰিব লাগিব; এসেগা জাম। খি, পাখোনি, লো। গোবিন্দ লাখ। মোট কয়। (সেই৫ে)