পৃষ্ঠা:বহল ব্যাকৰণ.pdf/৩১০

খণ্ডবাক্য। পানী হ পানীত পৰ সৰু পানী ছো পানী উঠ পানী লাগ পানীৰ মিঠে পানী দুৱাৰ জোলোকে জোলোকে  পানী খুৱা পানী চলা পানী ল পানী কাট

ভাঙনি। নষ্ট হ। অথলে যা, হানি হ। মূত্ৰ ত্যাগ কৰ। নষ্ট হয়। নাকেৰে পানী বোৱা ৰোগ হ। সজাই কোৱা গপিয়াল মিছা কথা। পানী সুমাবলৈ বাট। হিংসা কৰি দুখ দে বা নানা ৰকম বিপদত পেলা। ছুই দিয়া পানী খাব পৰা, ভাল কুলীয়া। শৌচ বা ক্ষুদ্ৰ শৌচ কৰি পানীৰে ধো। মন্ত্ৰ পঢ়ি পানী জাৰ।

২১৷ ভাত সংজ্ঞা শব্দৰে গঠিত।

খণ্ডবাক্য। ভাত মৰ ভাত মাৰ ভাত উঠ ভাতে ভঁড়ালে খা ভাতৰ ভতুৱা

ভাঙনি। জীৱিকাৰ উপায় নাইকিয়া হ। জীৱিকাৰ উপায় নষ্ট কৰ। আয়ুস্ শেষ হ। ভঁড়ালত সাঁচি ৰাখি খা। খোৱাত কাজী কিন্তু কাম নজনা, অবালচন্দ,  আলাই জাবৰি।

২২। মাটি সংজ্ঞা শব্দৰে গঠিত।

খণ্ডবাক্য মাটি কৰ

ভাঙনি। নষ্ট কৰ, পানী কৰ।