এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
গান্ধাৰীৰ শতপুত্ৰ সমৰত মাৰিলোহো
তেবে কেন ধৰিলন্ত চিত্ত।
তাহান যে চাবি পুত্ৰ ইন্দ্ৰ সম বলিয়াৰ
মহাবীৰ জগতে বিদিত॥২০৩
মোত গহে ধৰ্ম্মৰাজ আলোচিলে যত কাজ
এবে মিছা ভৈল সমুদায়।
শত্ৰুত বীৰত্ব কথা মিত্ৰত অৱস্থা ব্যথা
তোমাতেসে কহিতে যুৱাই॥
আগে মোৰ হেন চিত্ত যত পাওঁ ধন বিত্ত
বিপ্ৰক কৰিবো সবে দান।
যজ্ঞ সমাপতি ভৈলে যুধিষ্ঠিৰ নৃপতিক
অৱভৃথে কৰাইবেক স্নান॥২০৪
বহুবিধ নৃত্য গীত কৰি ৰাজা মনোনীত
বাদ্য ভণ্ড বজাইব সকল।
হাতে ফুল ফুল ধৰি অনেক সধৱা নাৰী
আগে পাচে কৰাইব মঙ্গল॥
স্ৰুৱ স্ৰুক বুলি যাক কনকে ৰচিব তাক
সুৱৰ্ণে ৰচিব আৰো তেনে।
ব্ৰহ্মচাৰী দণ্ডধাৰী দুখী ভীক্ষী দেশান্তৰী
সবাকে তুষিব ধন ধানে॥২০৫
ভীমসেনত যে গৈয়া হেন বাৰ্ত্তা কহিবাহা
এবেসে তাহান মুনিষাই।
