এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৭
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
এহি বুলি শৰপাত প্ৰহাৰিলা ডাটি।
দেখি বব্ৰুবাহ ৰাজা পেসাইলেক কাটি॥১৮১
আদখান পাচে শৰ থাকিলেক পৰি।
আদ আদখান শৰ আসিল উফৰি॥
দেখি বব্ৰুবাহ ৰাজা মাৰি তিনি বাণ।
সিয়ো অদৃথানক কৰি তিনিখান॥১৮২
তাৰ আখান গৈয়া পৰিল গাৱত।
মূৰ্চ্ছা গৈয়া বব্ৰুবাহ পৰিলা ৰথত॥
ৰথমাজে বব্ৰুবাহ থাকি গৈল পৰি।
কৌতূহলে কৰে বীৰ লৱৰা লৱৰি॥১৮৩
সিবলোত সুবেগৰ সম নাহিকয়।
প্ৰলয় কালৰ যেন আদিত্য জ্বলয়॥
কতো বেলি স্বস্থ ভৈল অৰ্জুনতনয়।
কোপ কম্পমানে যেন অগনি জলয়॥১৮৪
থাক আজি সুবেগ বিনাশ কৰো তোক।
আন কোন বীৰে আসি তোক ৰাখিয়োক॥
এহি বুলি শৰপাট ধৰিলেক ডাটি।
সুবেগৰ শিৰগোট পেলাইলেক কাটি॥১৮৫
চম্বুৰণে পৰিল সুবেগ মহামতি।
গিৰ গিৰ শৱদে লৰি বসুমতী॥
চন্দ্ৰ সম মুখগোট দেখিতে শোভন।
সুবেগৰ ৰূপ গুণ আতি বিতোপন॥১৮৬
