এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৫
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
সিয়ো যদি হৰিক স্মৰয় শুদ্ধমনে।
সকলো পাতক হৰে তাঙ্ক দৰশনে॥৫৮১
হৰি হেন বাণী যাৰ জিহ্বাত ৰহয়।
কি কৰিতে পাৰে তাক মহাপাপচয়॥
তুমি পুনু বৈষ্ণৱ কৃষ্ণক আছা দেখি।
তোমাৰেসে পাপ কোনে গণিতাত লেখি॥৫৮২
যজ্ঞৰ ঘোৰা মেলি দি যজ্ঞৰ কাম সমাধা কবিবলৈ
শ্ৰীকৃষ্ণৰ আদেশ
জৈমিনি বদতি শুনিয়োক জন্মেজয়।
আশ্বাসি মধুৰ বোলে দৈৱকীতনয়॥
প্ৰিয়বাণী সবাৰো খণ্ডিলা মন-দুখ।
হৰিষ বদনে অন্যোঅন্যে চাহে মুখ॥৫৮৩
অনেক দেশৰ বাদ্য ভণ্ড যত মান।
নৃত্য-গীত যত মান কৰে থানে থান॥
মান্য যশ যত মান ভৈল সবে প্ৰজা।
বোলে সবে ধন্য ধন্য মণিপুৰ ৰাজা॥৫৮৪
কুন্তীয়ো আছিলা তৈতে দিন পাঞ্চ ছয়।
অব্যাহতে পুত্ৰ নাতি বোহাৰীক চায়॥
কুন্তীয়ে বোলন্ত কিনো নাতি অদভুত।
ধন্য বব্ৰুবাহ ধন্য ধন্য মোৰ পুত্ৰ॥৬৮৫
পুত্ৰ সমন্বিতে বাসে আছিলেক বসি।
অৰ্জ্জুনক চাহি কৃষ্ণে তুলিলন্ত হাসি॥
