এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৮
বব্ৰুবাহ পৰ্ব্ব
এহি বুলি অনন্তে পাঞ্চিলা সেনাগণ।
মৃত্যু সঞ্জীৱনী মণি লৈলা তেতিক্ষণ॥
দণ্ড ছত্ৰ লৈয়োক শতেক ৰাজবালা।
নৃপতিক লাগিয়া লৈয়োক ৰত্নমালা॥৪৯৪
অনেক বাখৰে খছি দুগোটা কুণ্ডল।
হেনবা নৃপতি দেখি হৱে কৌতূহল॥
আনো সব দুৰ্ল্লভ যতেক মনুষ্যৰ।
সিয়ো সব বাছি লোৱা ৰাজমন্দিৰৰ॥৪৯৫
কল্পতৰু কামধেনু সঞ্জীৱনী মণি।
হৰি লাগ পাইলে ইহাক কোনে গণি॥
হৰিৰ আগত ইহা কিবা কোনে গণে।
বিস্তৰ অন্তৰ ছাগলৰ দুগ্ধ যেনে॥৪৯৬
আজিসে সাম্ফল মোৰ হৈবেক জীৱন।
গৰুড়ৰ স্কন্ধত হৰি পাইবো দৰশন॥
অৱশ্যেকে আসিবন্ত অৰ্জ্জুন নিদানে।
বব্ৰুবাহ ৰাজাকো দেখিবো সেহি স্থানে॥৪৯৭
এহি বুলি মণি লৈয়া গৈলা সৰ্পৰাজ।
বহু ধন লৈয়া পাতালৰ ভৈলা বাজ॥
বব্ৰুবাহ ৰাজাক যে পাইলা দৰিশন।
নাতি বুলি স্নেহত দিলন্ত বহু ধন॥৪৯৮
পূৰ্ব্বতে মণিক মই দিবাক চাহিলো।
জ্ঞাতিৰ বাধাত মণি দিবে নপাৰিলো॥
