এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
(১১) বৈদ্যৰন্তি নামে যুগ আৰু যুগ মালি। ঋষি যুগ নামে আৰু ভৈলা গেৰু কালি॥ মোৰ কথা হৈ দুই বিচাৰি চায়োক। অল্প কৰি কহে। আমি তাক শুনিয়োক॥ এহি মতে সাতাইশ যুগৰ কথা কৈলা। পুনৰপি আৰু কথা কহিবাক লৈলা॥ শুনা মহাৰাজা কথা আতি অনন্তৰে। যেন মতে ৰহি আছে পৃথিবী সাগৰে॥ সবাৰে তলত ঈশ দ্ৰবিৰ আছয়। সসাগৰা মহীক তেহেন্তে ধৰিছয় পূৰ্ব্ব শক্তি নাৰায়ণে তাহাঙ্ক দিলন্ত। এতেকেসে সসাগৰ৷ ধৰিয়া আছন্ত॥ ভৰিৰে ধৰিয়া দেখা আছে বিশালক। বিশাল ঈশ্বৰে ধৰি আছে অনলক॥ অনলে ধৰিয়া আছে ভেকে। ঈশ্বৰক। -ভকো ধৰি আছয় যে ঈশ্বৰ কুৰ্ম্মক৷ কুৰ্ম্মৰ পিষ্টিত ৰহি আছয় অনন্ত। অনন্তৰ ওপৰে বিবাট ভগৱন্ত। বিৰাটৰ উৰ্দ্ধে কল্প নাদক নিশ্চয়। কল্প নাদ হন্তে যে ঈশ্বৰ মহাশয়। নলা হন্তে বৈতৰণী নদী বহি যাই। চৌৰাশি নৰক তাতে পাপীক ভুঞ্জাই।
