পৃষ্ঠা:প্ৰাচীন কামৰূপীয় কায়স্থ-সমাজৰ ইতিবৃত্ত.djvu/১৫০

কায়স্থ সমাজৰ ইতিবৃত্ত। আপন ২ আপত্যেৰ কোন প্ৰমান দাখিল নাকৰ হেতু মোকৰ্দমা ঢিমিচ ও দ্বিতীয় আপীলান্ট আপত্য তদ্বিষয় দেওানীতে নালীশ কৰাৰ এক্তাৰ আকাৰ হুকুম হয—তৎপৰ দ্বিতীয আপীলান্ট ঐ চক্ৰান্তেৰ বিষয়তলা মজকুৰেৰ কালেক্টৰ সাহেবেৰ হুজুৰে নালীশ মঞ্জুৰ হাতে সাহেব মৌচুক তহকীব আমলে প্ৰথম আপীলান্ট মিথ্যা সাক্ষী_গোজৰাইয়া প্ৰবঞ্চনা ৰূপে ঐ মাটিৰ ডিক্ৰী হাশীল কৰা ইত্যাদি পাও বিবৰণে কাগজাত এখানে পাঠানে তদ্বিষ বিহীত তদন্তেৰ কাৰণ বমীসনাৰি দোওৰাতে সফৰ্দ কৰণে। তথাতে প্ৰথম আপীলান্ট আদি ঐ বিষয উচিত শাস্তি প্ৰাপ্ত হন্তৰ ১৮৪৪ চনৰ ৬ নবেম্বৰ মকদ্দমা পেশ হৈয়া ডিপুটী সমুদ হুকুম ৰদ ৰহিত পূৰ্ব্বক বন্দপ নেধি মজকুৰেৰ ন মেৰ ধৰ্মত্তৰ সম্বন্ধীষ বিলকুল মাটি বাজেআপ্তে হুকুম হয়। তৎপৰ দ্বিতীয় অপীলাট এ মোদ্দমা পূৰ্বে দাএৰ থকা কালীন শে সাক্ষীৰ ইশীম নবিশী দাখিল কৰিয়া সাক্ষী হাজিৰ আনাৰ কাৰণ নিজালয় জাতে থন আপলান্ট চক্ৰান্ত ৰূপে তাহাকে নজৰবন্দী কযেদ ৰাখনে তখন হাজিৰ হইয়া যোব দণৰ তৰি বৰিতে নাগদি বিবৰণে চানী তজবিজেৰ প্ৰাৰ্থনা দৰখাস্তী হওনে চানী মখৰ বনান্তৰ জনমল (কে। ও জানাথ কাস্থ সাক্ষী দ্বযেৰ জনবন্দী বৰণেৰ পৰ ৰবাৰা লৈ যি অপীলান্ট মোকদ্দমা নিষ্পত্তি হয় ৩ বৎৰ পৰ চানী ৩জবিজেৰ দৰখাস্তি হ৭ ও দাবাৰ জীতে দী বৰ থাব। ও বন্দপ মেধি মজকুৰ নাওৱাৰিশ ফৌত হও। ইত্যাদি বিবৰণে ৰখাস্তী হতে চ নিলে নী শেৰ হুকুম হয় ও দ্বিতীয় আপীলান্টেৰ প্ৰাৰ্থনানুসাৰে চৰকাৰেৰ আমলেৰ ১• ১২৩। বাঙ্গালাৰ পিযা বা বাজ অৰ্থাৎ আদিম চমৰী ও খালে চমাৰী ও কাননগোৰ পি শা নাচ এজলায় বল ন বাননগোৰ মহৰীৰ ও মহাফেজ ঐ আদম চমৰি নাদ 11জা • ৪ দিন ব্যাপীলান্ট ১২৩২ চনেৰ ২৮ পৌযেৰ লিখা বিষ্ণুচন্দ মুখোপাধ্যায় দস্তখ • ৰশীদ? ব উপস্থিত বাৰ ইতি নঠীৰ কাগজাত শ্ৰবন ও মোকদ্দমা বিবৰণ অবধাৰণে দি ৩ান এ পীল ঢেৰ দ'ৰা অযথা ভন যাযনা কোনো পে কাজি সঙ্গা সত্ৰ বাবদ কলপ মেধিৰ নাম ১৪০ ৰ। • • বানাৰ উপস্থিত কৰা নব চা দৃষ্টে ভেটিভাঙ্গ চৌধুৰী নামে ১৪০ পুৰা জমি ধৰ্ম্মৰ লিখ প ব ও দ্বিতীয় আপীলাৰে দাখিল উক্ত ৰশীদ দ্বাৰা ধৰ মাটিৰ খাজানা ২. ট ব। এ দাশ ব| ৩ ন্য মান্য সাক্ষী ‘ণে সক্ষ ৩াদি শহীৰ বাগজেৰ মৰ্ম্মে কপ মজকুৰেৰ ৭ (ভাঙ্গ ও তৎপু ৭ দি ৩ষ আপীলান্ট সাবুদ ও ও প্ৰথম আপীনাট ফেকেৰ ক্ৰমে উত্ত মাটি দখল কৰিষ। স্পেশিযেন ডেপুটী সমুদয হুঙৰে দাবীদাৰ হ'ব। মাটীৰ টিকা প্ৰাপ্ত হও ও দ্বিতীয় আপীলান্ট নাবালক থাকা হেতু সাহেব মৌচুৰে হুজুৰ অপত্য নিতে নাপাৰা জাহেৰ কিন্তু দ্বিতীয় আপীলান্ট যে ২ টে ভকতে দা ব বৰে তাহাতে কালেক্টৰীৰ মহাজেৰ পে কৰা ৩৩ চন বাঙ্গালা পিয়ালী কাগজে ভোঙ্গ চৌধুৰীৰ ভবত শব্দ লিখা থাবিলেও পেড়া বাজে ৩াহাৰ কোন নিদৃষ্ট নাথাক এ অন্য কোন বিশেষ দলিন দিতে নাপাৰা সৰ্ব্ব তাহা প্ৰমাণ্য বোধ হয়ন। ঐ বিষয়ে সৰকাৰী উকীল দ্বিতীয় আপীলান্টেৰ মোকৰ্দমা নিষ্পত্য হোওৰ ৩ বৎসৰ পৰে চানি তজবিজেৰ প্ৰাৰ্থনাই দৰখাস্ত দাখিল কৰা অপত্য কৰে কিন্তু ঐ মোকদ্দমা সংসৃষ্টে মোদ্দমা কালেক্টৰ তে উপস্থিত কৰা ও ঐ মোকৰ্দম ও ফৌজাৰীতে ডাযেৰ থাকিয়া জমী বাজেআপ্ত হওায নাটক হুকুম হওায ২৫ ৰোজ গতে কি তজবিজেৰ প্ৰাৰ্থনায় দৰখাস্ত দাখিল হও প্ৰকাশ বিষয সৰকাৰী উকীলেৰ ঐ অপী ৩ সঙ্গত বোধ না এহি কুল হেতু বাদে পেড়া লিখিত মাটি অণে প্ৰথম আপীলান্টেৰ দখলী ম টি অন্য ২ ধমোত্তৰে-