( ১৬ )
জি বোলা সকলে কিয় নোহে সমসৰ।
পাপপুন্য ফলে সুখদুখ ভুঞ্জেঁ নৰ॥
আচাৰত ভিন্ন হৰি বিচাৰত এক।
ফটিকৰ তম্ভ হৰি দেখায়ো প্ৰতেক॥
মহা ক্ৰোধে হিৰন্যাক্ষে গাৱ চালি উঠি।
ফটিকৰ তম্ভত বসাইলা এক মুঠি॥
মুঠিৰ প্ৰহাৰে তম্ভ ভৈলা দুই চিৰ।
বৰ কোপে কাম্পে তাৰ সকলে সড়িৰ॥
ফুটি বাজ ভৈলা পাচে নৰসিংহ ৰুপে।
গৰ্যণি দিয়া হিৰন্যক ধৰিলা আটোপে॥
হিৰন্যাক্ষে গোসাইক ধৰিলা আঙ্কোআলি।
তাৱক্ষনে হৰিয়ো ধৰিলা গাৱ চালি॥
হেন দেখি নাৰায়নে গুনে মনে মন।
মোকে জে এনুৱা চোট আন কোন জন॥
গিৰ গিৰ কৰিয়া লৰিলা ভুমি চাল।
পদে পদে কম্পয় পৃথিবি হয়ে খাল॥
চোবায়ে দশন আতি তেজৰ আটাষ।
স্বৰ্গমৰ্ত্ত্য পাতালত লাগিলা তৰাষ॥
থল জেবে যুঝে থল জাই ৰষাতল।
জল জেৰে যুঝে জল সুখাইলা সকল॥
গিৰি জেবে যুঝে গিৰি খণ্ড খণ্ড হয়।
দেৱাসুৰে নৰে বোলে মিলিলা প্ৰলয়॥
কতো বেলি অসুৰ যে কিচো চিদ্ৰ পাইলা।
উদ্ধক লাগিয়া হৰি খেপিয়া পঠাইলা॥
